Ferdinando Ponzetti
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 września 1527 |
| Biskup Grosseto | |
| Okres sprawowania |
1522–1527 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
21 grudnia 1517 |
| Kreacja kardynalska |
1 lipca 1517 |
| Kościół tytularny |
San Pancrazio |
| Data konsekracji |
21 grudnia 1517 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| |||||||
Ferdinando Ponzetti (ur. w 1444 albo w 1447 we Florencji albo w Neapolu, zm. 9 września 1527 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1444 albo w 1447 we Florencji albo w Neapolu, jako syn Francesca Ponzettiego i Cateriny Lico della Casy[1]. Studiował medycynę, łacinę grekę, teologię i filozofię[1]. Uzyskał doktorat z nauk medycznych i teologicznych, co pozwoliło mu zostać lekarzem przy Stolicy Piotrowej, a niedługo później – skrybą listów papieskich[1]. W 1507 roku został mianowany wyłącznym depozytariuszem dochodów z odpustów dla Fabryki św. Piotra, a dwa lata później został komisarzem ds. wniosku w Umbrii dotyczącego reformy monetarnej[1]. Ponadto był klerykiem, dziekanem i skarbnikiem Kamery Apostolskiej[1]. 20 kwietnia 1517 roku został biskupem Molfetty, a 21 grudnia przyjął sakrę[2]. 1 lipca 1517 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pancrazio[2]. Rok później zrezygnował z zarządzania diecezją, a w 1522 roku został biskupem Grosseto[2]. Podczas złupienia Rzymu stracił cały majątek[1]. Wydał kilka rozpraw naukowych, m.in. Libellus de venenis (1521), Libellus de origine anime (1521), Libellus de sacramentis (1522), Secunda pars philosophie naturalis (1521), Tertia pars philosophye moralis (1521) i Prima pars phylosophie naturalis (1522)[1]. Zmarł 9 września 1527 roku w Rzymie[1].