Florian Krassowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florian Krassowski
Ilustracja
Herb
Ślepowron
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1816
Mężenin

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1889
Zakrzów

Florian Aleksander Krassowski (ur. 3 grudnia 1816 w Mężeninie, zm. 22 kwietnia 1889, Zakrzów k. Kielc) – polski lekarz, publicysta, epidemiolog.

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Piusa Krassowskiego (1782-1834) - pisarza komory celnej w Tykocinie i dzierżawcy folwarku w Mężeninie[1] i Franciszki z Wendorffów (1787 - ok. 1825)[2].

Florian Krassowski ukończył szkołę w elementarną w Tykocinie i wojewódzką w Łomży, następnie gimnazjum w Białymstoku, zakończone uzyskaniem świadectwa uprawniającego go do studiów akademickich[3]. Od 1833 do 1839 roku studiował na Uniwersytecie Wileńskim (na skutek represji carskich przemianowanym wówczas na Akademię Medyczno-Chirurgiczną)[4]. Egzamin zdał w 1839 roku przed Radą Lekarską Królestwa Polskiego w Warszawie, dzięki czemu otrzymał dyplom lekarza pierwszej klasy oraz tytuł akuszera (mgr. położnictwa)[5]. Uprawniało go to do objęcia stanowiska lekarza powiatowego na terytorium zaboru rosyjskiego i Rosji[2]. Od 1840 roku zajmował po dr. Felicjanie Giedwille stanowisko lekarza obwodowego w Mławie, a od 1849 po dr. Adamie Bućkiewiczu był lekarzem powiatowym w Płocku; pracował na tym stanowisku do 1867 roku[5].

Walka z epidemią cholery[edytuj | edytuj kod]

W Płocku prowadził wolną praktykę, gdzie odznaczył się w walce z epidemią cholery panującą w tym mieście (1866-1867)[6]. Od 1863 roku należał do Kasy Wsparcia Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego[6]. Po roku 1867 był lekarzem wolnopraktykującym[2]. W tym czasie zaangażował się w walkę z przetaczającą się przez ziemie polskie epidemią cholery, której poświęcił szereg artykułów, ukazujących się w krakowskim Przeglądzie Lekarskim, w Gazecie Lekarskiej a także w Kurierze Codziennym[7][2]. W 1874 roku zdecydował się na zakup dóbr Zakrzów k. Kielc, w którym rodzina Krassowskich zamieszkiwała do wybuchu II wojny światowej. Przebywając w Zakrzowie w 1883 roku prowadził korespondencję dotyczącą cholery z dr. Bolesławem Wicherkiewiczem[5]. Próbował leczyć różnymi środkami, tak jak większość ówczesnych lekarzy w całej Europie. Zmodyfikował sposób leczenia tej choroby, który był stosowany we Francji, podając sok z kiszonych ogórków (zapewne jako środek przeciwwymiotny i pośrednio poprawiający samopoczucie chorego)[8][9]. Rewelacje Krassowskiego spotkały się z dystansem środowiska medycznego, m.in. doktora Ludwika Natansona. Niezrażony sceptycyzmem kolegów po fachu, Krassowski w roku 1880 opublikował poświęconą temu samemu zagadnieniu pracę pt. „Istota cholery azjatyckiej i pospolite jej leczenie”[10].

W 1848 roku Krassowski otrzymał rangę Tytularnego Radcy Dworu, a w roku 1857 Radcy Dworu[11]. W 1858 roku odbył wraz z żoną podróż do Paryża, odwiedzając między innymi grób Napoleona Bonaparte w Les Invalides[12].

Umarł w 1889 roku i pochowany został w rodzinnym grobowcu na parafialnym cmentarzu w Węgleszynie k. Kielc[13].

Florian Krassowski, Istota cholery azjatyckiej i pospolite jej leczenie, Warszawa 1880

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Krassowskiego od strony ojca, wywodziła się z miejscowości Krasowo-Częstki, pieczętowała herbem Ślepowron i nosiła przydomek Brykcy[14], rodzina matki Floriana Krassowskiego - Wendorffowie herbu Nabram, zamieszkiwała ziemię słonimską[15] i była blisko spokrewniona z Ewą, Zygmuntem i Alojzym Felińskimi[2]. W 1857 roku Florian Krassowski ożenił się z córką nieżyjącego już asesora Trybunału Płockiego Jakuba Kozłowskiego herbu Jastrzębiec, Leokadią Marią Kozłowską[16]. Dziećmi Floriana Krassowskiego byli m.in. lekarz medycyny dr Antoni Krassowski, żonaty z Marią Giedroyć, inż. rolnik Wincenty Krassowski żonaty z Jadwigą Ursyn-Niemcewicz, inż. metalurg Józef Krassowski ożeniony z Jadwigą Golcz, a także Joanna Leokadia z Krassowskich primo voto Popławska, secundo voto Famińska, Leokadia Michalina z Krassowskich Nielubowiczowa oraz Leokadia Jadwiga z Krassowskich Grzybałowa[17].


Nieistniejący dwór w Zakrzowie, który był własnością lekarza Floriana Krassowskiego. Zdjęcie z lat 30. XX wieku.

Dorobek[edytuj | edytuj kod]

Publicystyka

Publikował na łamach: Przeglądu Lekarskiego, Gazety Lekarskiej i Kuriera Codziennego[18].

Książki
  • Istota cholery azjatyckiej i pospolite jej leczenie (Warszawa 1880)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995, s. 21.
  2. a b c d e Jacek Grzybała - Lekarz Florian Aleksander Krassowski, "Eskulap Świętokrzyski", styczeń-luty 2017, s. 16.
  3. Tamże, s. 16.
  4. Jacek Grzybała - Historia pewnego obrazu, "Wiadomości ziemiańskie", Warszawa, nr 67 – jesień 2016, s. 52.
  5. a b c Piotr Szarejko, Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom IV, s. 228.
  6. a b Tamże, s. 228.
  7. Piotr Szarejko, Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom IV, s. 228
  8. Tamże, s. 228,
  9. Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995, s. 34.
  10. Tamże, s. 33.
  11. Tamże, s. 35.
  12. Jacek Grzybała - List Leokadii Marii Walerii Krassowskiej do swej matki pisany z Paryża do Płocka w roku 1858, "Wiadomości ziemiańskie", Warszawa, nr 61 – wiosna 2015, s. 4-5.
  13. Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995, s. 62.
  14. Tamże, s. 8 i 18.
  15. Tamże, s. 41.
  16. Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995, s. 25, 26, 30.
  17. Tablica genealogiczna - Rodowód rodziny Krassowskich herbu Ślepowron z Zakrzowa, wywodzących się z Krassowa Częstek w ziemi bielskiej na Podlasiu w: Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995.
  18. "Przegląd Lekarski" nr. 41 z 1866 i nr. 44 z 1871 oraz "Kurier Codzienny" z lat 1872-1873 (w tym ostatnim artykuły na temat tego jak zabezpieczyć się przed epidemią cholery), w: Jacek Grzybała - Lekarz Florian Aleksander Krassowski, "Eskulap Świętokrzyski", styczeń-luty 2017, s. 16.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Grzybała - List Leokadii Marii Walerii Krassowskiej do swej matki pisany z Paryża do Płocka w roku 1858, "Wiadomości ziemiańskie", Warszawa, nr 61 – wiosna 2015, s. 4-5.
  • Jacek Grzybała - Historia pewnego obrazu, "Wiadomości ziemiańskie", Warszawa, nr 67 – jesień 2016, s. 52-53.
  • Jacek Grzybała - Lekarz Florian Aleksander Krassowski, "Eskulap Świętokrzyski", styczeń-luty 2017, s. 16.
  • Bohdan Nielubowicz - Historia gałęzi zakrzowskiej rodziny Krassowskich herbu Ślepowron, maszynopis. Kraków, 1995 (Polska Akademia Nauk w Krakowie, Biblioteka Zbiory Specjalne Dział rękopisów nr 10781).
  • Piotr Szarejko - Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom IV, Warszawa 1997, s. 228.