Fontanna Perseusza w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fontanna Perseusza
w Poznaniu
Ilustracja
Grupa figuralna w Parku Wilsona
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Miejsce

Plac Cyryla Ratajskiego

Typ obiektu

posąg na cokole

Projektant

Johannes Pfuhl

Data odsłonięcia

9 kwietnia 1891

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fonatnna Perseusza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Fonatnna Perseusza”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Fonatnna Perseusza”
Ziemia52°24′35,1360″N 16°55′26,9940″E/52,409760 16,924165

Fontanna Perseusza – nieistniejąca fontanna, która stanowiła centrum założenia pomnikowego, zlokalizowanego w Poznaniu, na placu Cyryla Ratajskiego (ówczesny Königsplatz)[1].

Fontannę odsłonięto 9 kwietnia 1891, celem uczczenia pobytu w mieście cesarzowej Wiktorii, która nawiedziła miasto po powodzi w 1888. Projektantem obiektu był Johannes Pfuhl, a koszt budowy wyniósł 25.700 marek[2]. Grupa figuralna fontanny przedstawiała scenę z mitologii greckiej: Perseusza ratującego Andromedę z niewoli Ketosa (potwora morskiego). Cokół pomnikowy ozdabiały postacie dzieci siedzących na delfinach i dzierżących w rękach ryby, a także twarze satyrów, tryskające wodą z ust. Otoczenie stanowiły kwietniki z ławkami[1].

Całości założenia nie ukończono, a rzeźba Perseusza i Andromedy znajduje się od 1956 w Parku Wilsona, przed Palmiarnią[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Waldemar Karolczak, Parki publiczne, skwery i promenady dawnego Poznania (do 1914r.), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s. 42-43, ISSN 0137-3552.
  2. Rafał Plebański, Rzeźba pomnikowa w przestrzeni historycznego Poznania, w: Wielkopolski Biuletyn Konserwatorski, tom IV/2015, s. 231, ISBN 978-83-931388-9-0.
  3. Włodzimierz Łęcki, Poznań – przewodnik po zabytkach i osobliwościach miasta dla przybyszów z dalszych i bliższych stron, wyd. Zysk i S-ka, Poznań, 2010, s. 217, ISBN 978-83-7506-466-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]