Francesco Costantino Mazzieri
| Biskup tytularny Casae Nigrae | |
 Francesco Costantino Mazzieri | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup Ndola | |
| Okres sprawowania |
1959-1965 |
| Wikariusz apostolski Ndola | |
| Okres sprawowania |
1949-1959 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
15 sierpnia 1909 |
| Diakonat |
31 marca 1912 |
| Prezbiterat |
10 sierpnia 1912 |
| Nominacja biskupia |
13 stycznia 1949 |
| Sakra biskupia |
13 lutego 1949 |
| Data konsekracji |
13 lutego 1949 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Francesco Costantino Mazzieri (ur. 25 marca 1889 w Osimo Abbadia, zm. 19 sierpnia 1983 w Zambii[1][2]) – włoski duchowny katolicki, misjonarz, wikariusz apostolski i biskup w Zambii, tytularny biskup Coeliany[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był członkiem zakonu franciszkanów. W trakcie studiów w Rzymie poznał św. Maksymiliana Kolbego, którego nazywał potem przyjacielem. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1909, a kapłańskie 10 sierpnia 1912[1]. W 1930, wraz z grupą innych braci, przybył do Zambii w celach misyjnych. Dzięki inicjatywie tej grupy założony został w 1949 wikariat apostolski w Ndoli, przekształcony w 1959 w diecezję Ndola. Od 1949 do 1965 kierował tą jednostką, najpierw jako wikariusz apostolski, a potem jako biskup rezydencjalny (od 2 sierpnia 1959[1]). 14 grudnia[1] 1965 zrezygnował z pełnionej funkcji ze względu na wiek, ale pozostał w Zambii, pracując jako misjonarz. W 1982 uczestniczył w rzymskich uroczystościach kanonizacyjnych św. Maksymiliana Kolbego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Catholic Hierarchy, Bishop Francesco Costantino Mazzieri, O.F.M. Conv.
- ↑ a b Biskup misyjny Fr. Mazzieri (1889-1983), w: Rycerz Niepokalanej, nr 11(448)/1983, s. 382