Franciszek Antoniewski-Raczyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Antoniewski-Raczyński
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

6 października 1889
Model

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1981
Örebro

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Późniejsza praca

urzędnik służby zdrowia

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Ksawery Władysław Antoniewski-Raczyński[a] (ur. 6 października 1889 w Modelu, zm. 29 listopada 1981 w Örebro, w Szwecji) – major geograf Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 października 1889 w Modelu, w rodzinie Franciszka[2][3].

W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, m.in. na stanowisku komendanta Okręgu III (IX) w Siedlcach. Po 1 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[2]. 9 grudnia 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w Oddziale II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[4].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale III Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1372. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pp Leg.[6] W 1923 był odkomenderowany z 65 Pułku Piechoty do Oficerskiej Szkoły Topograficznej w charakterze ucznia dwuletniego kursu[7][8]. Następnie służył w Wojskowym Instytucie Geograficznym w Warszawie[9][10]. 19 marca 1928 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 15. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów geografów. Z dniem 31 października 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[12].

W czasie II wojny światowej pełnił służbę w Polskich Siłach Zbrojnych[2]. Awansował na majora geografa[2]. Zmarł 29 listopada 1981 w Örebro, w Szwecji[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz dekretem L. 3475 zezwolił ppor. Franciszkowi Antoniewskiemu z Oddziału III SG na przybranie do nazwiska rodowego „Antoniewski” nazwiska „Raczyński”, używanego w czasie pełnienia służby w byłych Legionach Polskich i POW[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 32.
  2. ↑ a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-11].
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 28 grudnia 1919 roku, poz. 4150.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 23, 540.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 95.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 311, 433, 1537.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 278, 376.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 140, 222.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 348, 832.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 51.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 89.
  13. ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  14. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 409.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Antoniewski-Raczyński&oldid=73098713”