Franziska Giffey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franziska Giffey
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1978
Frankfurt nad Odrą

Burmistrz Berlina
Okres

od 21 grudnia 2021
do 27 kwietnia 2023

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Michael Müller

Następca

Kai Wegner

Minister ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży Niemiec
Okres

od 14 marca 2018
do 20 maja 2021

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Katarina Barley

Następca

Christine Lambrecht

podpis

Franziska Giffey z domu Süllke[1] (ur. 3 maja 1978 we Frankfurcie nad Odrą[2]) – niemiecka polityk, politolog i samorządowiec, działaczka Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), burmistrz okręgu Neukölln (2015–2018), minister ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży (2018–2021), w latach 2021–2023 burmistrz Berlina, a od 2023 senator ds. gospodarczych i zastępca burmistrza Berlina.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1997 zdała egzamin maturalny, następnie kształciła się w zakresie nauczania języka angielskiego i francuskiego na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Później studiowała w FHVR w Berlinie, uzyskując tam w 2005 magisterium. Odbyła również studia doktoranckie na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim, doktoryzując się w 2010 z nauk politycznych. Od 2001 do 2010 pracowała w administracji berlińskich okręgów Treptow-Köpenick i Neukölln[2].

Wstąpiła do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Została także członkinią organizacji pracowniczej Arbeiterwohlfahrt, Europa-Union Deutschland i Niemieckiego Czerwonego Krzyża. W 2010 weszła w skład zarządu okręgu Neukölln, zajmując się sprawach edukacji, szkół, kultury i sportu. W 2015 została powołana na urząd burmistrza tego okręgu, odpowiadając również za finanse i gospodarkę[2].

W marcu 2018 władze socjaldemokratów desygnowały ją do objęcia stanowiska ministra ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży w czwartym rządzie Angeli Merkel[3]. Sprawowanie tego urzędu rozpoczęła w tym samym miesiącu[4].

W 2019 Wolny Uniwersytet Berliński wszczął postępowanie dotyczące jej rozprawy doktorskiej pt. Europas Weg zum Bürger – Die Politik der Europäischen Kommission zur Beteiligung der Zivilgesellschaft, wobec której pojawiły się zarzuty niewłaściwego oznaczania źródeł (wskazujące, że około jedna trzecia pracy może stanowić plagiat, w tym także zawierać niewłaściwie oznaczone cytaty z Wikipedii). Sama Franziska Giffey stwierdziła, że odwoływała się do źródeł zgodnie z wytycznymi promotora[5][6].

W związku z tą aferą w maju 2021 podała się do dymisji z funkcji ministra, kończąc urzędowanie 20 maja tegoż roku. Jej następczynią została Christine Lambrecht[7][8]. W czerwcu 2021 Wolny Uniwersytet Berliński poinformował o odebraniu polityk stopnia doktora[9][10].

Franziska Giffey była w tym samym roku nominowana na funkcję burmistrza Berlina. W wyborach z września 2021 uzyskała mandat posłanki do stołecznej Izby Deputowanych[11]. Jej ugrupowanie zawarło koalicję z Zielonymi i Die Linke. Urząd burmistrza niemieckiej stolicy objęła w grudniu 2021[12]. Wybory do berlińskiego parlamentu z powodu stwierdzonych naruszeń zostały jednak unieważnione. W powtórzonych wyborach z lutego 2023 pierwsze miejsce zajęła Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna[13]. Franziska Giffey utrzymała mandat poselski[14], a jej formacja zawiązała koalicję z chadekami. Urząd burmistrza sprawowała do kwietnia 2023, kiedy to zastąpił ją Kai Wegner z CDU[15]. Zgodnie z zawartym porozumieniem została następnie zastępczynią burmistrza oraz senatorem do spraw gospodarki, energii i biznesu[16][17].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Zamężna z lekarzem weterynarii Karstenem Giffeyem, z którym ma syna[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lebenslauf. franziska-giffey.de. [dostęp 2023-04-28]. (niem.).
  2. a b c Lebenslauf Dr. Franziska Giffey (SPD). berlin.de. [dostęp 2018-03-11]. (niem.).
  3. Von Neukölln ins Ministerium. tagesschau.de, 9 marca 2018. [dostęp 2018-03-11]. (niem.).
  4. Minister und Minis­te­rinnen der neuen Bun­des­regierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
  5. Wo es für Franziska Giffey eng wird. tagesspiegel.de, 3 kwietnia 2019. [dostęp 2019-09-04]. (niem.).
  6. Plagiatsaffäre. business-and-science.de. [dostęp 2019-09-04]. (niem.).
  7. Familienministerin Giffey tritt zurück. tagesschau.de, 19 maja 2021. [dostęp 2021-06-10]. (niem.).
  8. Julia Bernewasser, Julius Betschka, Georg Ismar, Simone Windhoff: Giffey tritt als Familienministerin zurück – Lambrecht soll übernehmen. tagesspiegel.de, 10 maja 2021. [dostęp 2021-06-10]. (niem.).
  9. Skandal z udziałem byłej minister. Straciła tytuł naukowy. niezalezna.pl, 10 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-10].
  10. Christine Dankbar: SPD mayoral candidate Franziska Giffey loses her doctorate for good. „Berliner Zeitung”, 10 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-10]. (ang.).
  11. Abgeordnetenhauswahl 2021: Gewählte. wahlen-berlin.de. [dostęp 2021-09-30]. (niem.).
  12. Franziska Giffey ist neue Regierende Bürgermeisterin. zeit.de, 21 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-21]. (niem.).
  13. Wybory w Berlinie. CDU najsilniejsza w stolicy. dw.com, 12 lutego 2023. [dostęp 2023-04-27].
  14. Franziska Giffey verliert Direktmandat. zeit.de, 13 lutego 2023. [dostęp 2023-04-28]. (niem.).
  15. Hildburg Bruns, Stefan Peter, Carl-Victor Wachs, Philip Fabian: CDU-Mann Kai Wegner ist Berlins neuer Bürgermeister. bild.de, 27 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-28]. (niem.).
  16. Das ist das neue Team für den Berliner Senat. tagesschau.de, 24 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-27]. (niem.).
  17. Kai Wegner zum Regierenden Bürgermeister von Berlin gewählt – neuer Senat im Amt. berlin.de, 27 marca 2023. [dostęp 2023-04-28]. (niem.).
  18. Jens Pickert: Mächtig stolz auf Schwiegertochter. volksstimme.de, 15 marca 20218. [dostęp 2023-04-28]. (niem.).