Funkcja impresywna języka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Funkcja impresywna (konatywna, nakłaniająca)funkcja wypowiedzi polegająca na wpływaniu na odbiorcę[1], nakłonieniu go do podjęcia pewnych działań, wywołaniu u niego określonych reakcji w postaci zachowań, postaw, przekonań[2]. Komunikaty impresywne charakteryzują się zastosowaniem pytań retorycznych i wykrzyknień, a także zwrotów do odbiórcy i wypowiedzeń mających oddziaływać na jego zachowania[1]. Funkcję nakłaniającą realizują także odwołania do sfery uczuciowej i intelektualnej odbiorcy[1].

Środki językowe realizujące tę funkcję[edytuj | edytuj kod]

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Joanna Dobkowska, W pigułce. Nauka o języku. Repetytorium. Liceum i technikum, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2019, s. 15, ISBN 978-83-02-18249-5, OCLC 1107607313.
  2. Grażyna Habrajska, Nakłanianie, perswazja, manipulacja językowa, „Acta Universitatis Lodziensis, Folia Litteraria Polonica”, 7 (2), 2005, s. 92.