Głaz Grońskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głaz Grońskiego
pomnik przyrody ustanowiony 22 grudnia 2004[1]
Ilustracja
Głaz Grońskiego w Puszczy Bukowej pod Szczecinem
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo
Mapa konturowa gminy Stare Czarnowo, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Głaz Grońskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Głaz Grońskiego”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Głaz Grońskiego”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Głaz Grońskiego”
Ziemia53°21′35″N 14°39′00″E/53,359722 14,650000
Tablica na Głazie Grońskiego w Puszczy Bukowej

Głaz Grońskiego (Kamień Stanisława Grońskiego) – pomnik przyrody, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”. Zalega na niewielkim wywyższeniu terenu, po południowej stronie Drogi Grońskiego, 0,7 km na południe od schroniska szkolnego w Szczecinie (Osiedle Bukowe, ul. Seledynowa), oraz 0,8 km na zachód od Dębów Bolesława Krzywoustego.

Głaz narzutowy, gnejs szaroróżowy, średnioziarnisty, blok odspojony z widocznym otworem do założenia ładunku wybuchowego. Obwód głazu 12,3 m, wysokość ponad powierzchnię ziemi 1,4 m.

Głaz do 1957 zwany był Kamieniem Świętochowskiego lub Bolkowym Głazem (-Kamieniem), na cześć Bolesława Krzywoustego. 23 sierpnia 1959 PTTK umieściło na głazie marmurową płytę pamiątkową poświęconą Stanisławowi Grońskiemu, w 1976 zmieniono ją na metalową[2], z napisem: Pamięci Stanisława Grońskiego, czołowego taternika polskiego, Pioniera turystyki Ziemi Szczecińskiej. Zginął w masywie Mont Blanc w sierpniu 1957 roku

W pobliżu węzeł znakowanych szlaków turystycznych:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2018-09-15].
  2. Wojciech Lipniacki: Knieja Bukowa pod Szczecinem. Przewodnik. Warszawa: Zakład Wydawniczo - Propagandowy PTTK, 1981, s. 63.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]