Geovanis Cassiani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Geovanis Cassiani
Pełne imię i nazwisko

Geovanis Cassiani Gómez

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1970
Turbo

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1992 Atlético Nacional 98 (2)
1993–1995 América Cali 61 (1)
1997–1998 Deportes Tolima 72 (3)
2000 Envigado FC 30 (1)
2001 Atlético Nacional 29 (0)
W sumie: 290 (7)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1997  Kolumbia 7 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Geovanis Cassiani Gómez (10 stycznia 1970 roku w Turbo), piłkarz kolumbijski grający na pozycji obrońcy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Cassiani na początku kariery piłkarskiej był graczem Atlético Nacional, z którym w 1989 roku wygrał Copa Libertadores, ale był tylko rezerwowym dla René Higuity. W 1990 roku został zawodnikiem stołecznego klubu Millonarios FC. W swojej karierze grał także w zespole Envigado FC, a w 2001 roku kończył karierę w swoim pierwotnym klubie, Atlético Nacional, wygrywając z tym klubem w 2000 roku Copa Merconorte.

W 1990 roku Cassiani został powołany przez selekcjonera Francisco Maturanę na finały Mistrzostw Świata we Włoszech. Tam był trzecim bramkarzem dla René Higuity oraz Eduardo Niño i nie wystąpił w żadnym z meczów turnieju. Kolumbia odpadła w ćwierćfinale po porażce 1:2 (po dogrywce) z Kamerunem.

W 1992 roku Geovanis został powołany na inny turniej, tym razem na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie. Tam także był trzecim bramkarzem, tym razem dla Miguela Calero oraz Faryda Mondragóna. Nie wystąpił w żadnym z meczów turnieju, a Kolumbia odpadła po fazie grupowej.