Wierzchucin Królewski (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzchucin Królewski
gmina wiejska
1934-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1934-38: poznańskie
1938-39: pomorskie
1945-50: pomorskie
1950–54: bydgoskie

Powiat

bydgoski

Siedziba

Wierzchucin Królewski

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

9

brak współrzędnych

Wierzchucin Królewski – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934-1954[2] w woj. poznańskim/pomorskim[3]/bydgoskim (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie). Siedzibą władz gminy był Wierzchucin Królewski.

Gmina zbiorowa Wierzchucin Królewski została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie bydgoskim w woj. poznańskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Byszewa, Huta, Krąpiewo, Łąsko Małe, Łąsko Wielkie, Łukowiec, Murucin, Osiek, Popielewo, Wierzchucin Królewski i Wiskitno (oraz z obszarów dworskich położonych na tych terenach lecz nie wchodzących w skład gmin)[4]. 1 kwietnia 1938 gmina Wierzchucin Królewski wraz z całym powiatem bydgoskim została przyłączona do woj. pomorskiego[5].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 6 lipca 1950 roku zmieniono nazwę woj. pomorskiego na bydgoskie[6]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Byszewa, Huta, Krąpiewo, Łąsko Małe, Łąsko Wielkie, Łukowiec, Murucin, Osiek, Popielewo, Wierzchucin Królewski i Wiskitno[7].

Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 roku
  3. Zarówno w woj. pomorskim z siedzibą w Toruniu (1919–39) jak i woj. pomorskim z siedzibą w Bydgoszczy (1945-50)
  4. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 609
  5. Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
  6. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  7. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  9. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]