Grzegorz Sołogub
5 zwycięstw | |
kapitan pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Grzegorz Sołogub, Grzegorz Sołłogub[1] (ur. 10 maja 1918 w Mołodecznie na Wileńszczyźnie, zm. 25 listopada 1986[1] w Anglii) – kapitan pilot Wojska Polskiego II RP, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej.
Życiorys
Był najmłodszym z ośmiorga dzieci Andrzeja Sołoguba, byłego oficera carskiej armii. W 1938 roku ukończył lokalne Gimnazjum Humanistyczne. Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (XIV niedoszła promocja)[2]. Po kampanii wrześniowej ewakuował się z kraju. Przez Rumunię i Francję dotarł do Anglii (18 lutego 1940 roku). Odmówił złożenia przysięgi królowi brytyjskiemu i został odesłany do Francji. Po upadku Francji drugi raz przybył do Wielkiej Brytanii (27 czerwca 1940), gdzie otrzymał numer służbowy 783647. Od kwietnia 1941 w Dywizjonie 317[3]. Od 26 maja 1941 roku do 306 Dywizjonu Myśliwskiego "Toruńskiego". Awansowany 1 października 1941, otrzymał nowy numer służbowy P-1624. 21 kwietnia 1943 został instruktorem w 58 OTU, a następnie w 61 OTU. 20 października 1943 powrócił do dywizjonu 306. Od 9 lipca 1944 do 20 grudnia 1944 latał w dywizjonie 302, by następnie powrócić do dywizjonu 306, gdzie 5 stycznia 1945 objął dowództwo eskadry B.
Po wojnie i demobilizacji pozostał na emigracji. Kupił farmę w Mitcheldean i został farmerem. Zmarł 25 listopada 1986 i został pochowany w Cinderford, Gloucestershire.
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana zajmuje 40. pozycję z wynikiem 5 zestrzeleń pewnych i 1 prawdopodobnie.
Chronologiczny wykaz zwycięskich walk powietrznych[1][4]:
Zestrzelenia pewne
- Bf 109 – 27 września 1941 (pilotował Spitfire Vb nr AB823 UZ-Y, operacja "Circus 103")
- 2 Bf 109 – 16 kwietnia 1942 (pilotował Spitfire Vb nr AA847 UZ-V)
- Bf 109 – 7 czerwca 1944 (pilotował Mustanga III nr FX873 UZ-T)
- Fw 190 – 23 czerwca 1944 (pilotował Mustanga III nr FZ149 UZ-W)
Zestrzelenia prawdopodobne
- Bf 109 – 30 grudnia 1941 (pilotował Spitfire Vb UZ-O)[5]
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- czterokrotnie Krzyż Walecznych
- brytyjski Distinguished Flying Cross
Przypisy
- ↑ a b c biografia na aviatonart. [dostęp 2014-05-04]. (ang.).
- ↑ niedoszła XIV promocja Szkoły Orląt. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
- ↑ lista pilotów dywizjonu 317. [dostęp 2014-05-04]. (ang.).
- ↑ zwycięstwa w 306 dywizjonie. s. 1. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
- ↑ brak potwierdzenia ma na polishairforce.pl
Bibliografia
- Piotr Sikora, Grzegorz Sołogub – Sześć dni polskiego ASA, Stratus 2012, ISBN 978-83-89450-56-2, stron: 120
Linki zewnętrzne
- Lotnictwo z szachownicą nr 42. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
- zdjęcie z jesieni 1942 roku. s. 1. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
- zdjęcia z dywizjonu 306. [dostęp 2014-05-04]. (ang.).
- Asy myśliwskie Polski II wojny światowej
- Oficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie
- Lotnicy RAF
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Polacy odznaczeni Distinguished Flying Cross (Wielka Brytania)
- Ludzie związani z Mołodecznem
- Urodzeni w 1918
- Zmarli w 1986