Günther Burstyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Günther Burstyn
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1879
Bad Aussee

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 1945
Korneuburg

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 Krzyż Zasługi Wojennej II klasy (III Rzesza)
Model czołgu Motorgeschütz

Günther Burstyn (ur. 6 lipca 1879 w Bad Aussee, zm. 15 kwietnia 1945 w Korneuburgu) – austriacki inżynier, oficer cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Günther Burstyn zapoznał się z pierwszym na świecie samochodem opancerzonym (czołgiem kołowym) z 1904, wyposażonym w obracaną kopułę z karabinem maszynowym, austro-węgierskim pojazdem Austro-Daimler Panzerwagen(inne języki)[1]. W 1911 przedstawił projekt pod nazwą Motorgeschütz(inne języki) – opancerzonego, gąsienicowego pojazdu uzbrojonego w armatę umieszczoną w obrotowej wieży na górze pojazdu. W konstrukcji wykorzystał podwozie ciągnika rolniczego. Był to jeden z pierwszych praktycznie zaprojektowanych modeli czołgów, w tym samym okresie australijski inżynier Lancelot De Mole zaprojektował podobny pojazd (choć bez obrotowej wieży). Burstyn starał się zainteresować swoim wynalazkiem wojskowy establishment Austro-Węgier i Niemiec, jednak bez większego powodzenia. Ani jemu, ani De Mole’owi nie udało się przekonać ówczesnych decydentów do ich wynalazku. W późniejszym czasie De Mole zbudował model swojego czołgu, co nie udało się Burstynowi; ten jednak otrzymał patent na swój wynalazek (Zl. 252 815 DRP).

Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1913 w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Kolejowy[2].

Pod koniec II wojny światowej był niemal całkowicie pozbawiony wzroku, w związku z czym nie mógł uciec przed zdobywającą Austrię Armią Czerwoną. Popełnił samobójstwo, nie chcąc dostać się do sowieckiej niewoli[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojazdy pancerne. Od „Little Willie” do Leoparda 2A6, wyd. 2012, s. 12
  2. Ranglisten 1918 ↓, s. 117, 1474.
  3. Film dokumentalny Wynalazcy spod znaku swastyk (tytuł oryg. Inventors Under the Swastika), 2017 r.
  4. a b c d e Ranglisten 1918 ↓, s. 1474.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Guy Hartcup, The War of Invention: Scientific Developments, 1914-18, wyd. 1st ed, London: Brassey's Defence Publishers, 1988, ISBN 0-08-033591-8, OCLC 16756159.
  • Kenneth Macksey, Tank facts and feats : a record of armoured fighting vehicle achievement, New York : Sterling Publishing Co., 1980. OCLC 12211867.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]