Hanuš Wihan
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Hanuš Wihan, także Hans[1][2] (ur. 5 czerwca 1855 w Policach nad Metują, zm. 1 maja 1920 w Pradze[1][2]) – czeski wiolonczelista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się w Konserwatorium Praskim u Františka Hegenbartha, pobierał też lekcje u Karła Dawydowa[1][2]. Po ukończeniu studiów objął posadę wykładowcy w Mozarteum w Salzburgu[1][2]. Występował w Nicei, Pradze, Berlinie i Sondershausen[2]. Był pierwszym wykonawcą dedykowanej mu przez kompozytora Sonaty wiolonczelowej F-dur Richarda Straussa (Norymberga 1883)[1]. Od 1888 do 1897 roku prowadził klasę wiolonczeli w Konserwatorium Praskim[1]. W 1891 roku założył Kwartet Czeski, w którym grali jego wybitni uczniowie: Karel Hoffmann, Josef Suk, Oskar Nedbal i Otto Berger, a od 1897 do 1914 roku sam występował w miejsce Bergera jako wiolonczelista[1][2].
Antonín Dvořák zadedykował mu swój Koncert wiolonczelowy, jednak wskutek kłótni artysty z kompozytorem podczas prapremiery został on zagrany przez Leo Sterna[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 184–185. ISBN 978-83-224-0935-0.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3928–3929. ISBN 0-02-865571-0.