Hapalopilus
.jpg) Miękusz rabarbarowy | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
miękusz |
| Nazwa systematyczna | |
| Hapalopilus P. Karst. Revue mycol., Toulouse 3(no. 9): 18 (1881) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Hapalopilus nidulans (Fr.) P. Karst. 1881 | |
Hapalopilus P. Karst. (miękusz) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1]. W Polsce występują 2 gatunki[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Owocniki roczne, rozpostarte, rozpostarto-odgięte lub siedzące, pomarańczowe, łososiowe lub czerwonobrązowe, pod działaniem KOH fioletowawe lub wiśniowo-czerwone. Hymenofor poroidalny, pory okrągłe lub kanciaste. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami, cystyd brak. Bazydiospory elipsoidalne do cylindrycznych, gładkie, szkliste i cienkościenne, w odczynniku Melzera nieamyloidalne. Rozwijają się na drewnie drzew iglastych i liściastych powodując białą zgniliznę drewna[3].
Czerwonawe zabarwienie pod wpływem KOH i monomityczny system strzępek ze strzępkami generatywnymi ze sprzążkami sprawia, że rodzaj jest dość odrębny od innych grzybów poliporoidalnych[3].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę nadał Stanisław Domański ze współautorami w 1967 r.[2]
- Hapalopilus croceus (Pers.) Donk 1933 – miękusz szafranowy
- Hapalopilus rutilans (Pers.) P. Karst. 1881 – miękusz rabarbarowy
Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 286–287, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b M. Núñez, Leif Ryvarden, East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 309, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15].
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-09-20] (ang.).