Harriet Smithson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harriet Smithson
Henrietta Constance Smithson
Ilustracja
Harriet Smithson, 1832
Data urodzenia

1800

Data śmierci

3 marca 1854

Zawód, zajęcie

aktorka

Narodowość

irlandzka

Małżeństwo

Hector Berlioz

Dzieci

Louis Berlioz

Harriet Smithson (ur. w 1800, zm. 3 marca 1854) − irlandzka aktorka, pierwsza żona kompozytora Hectora Berlioza, który pod wpływem miłości do niej napisał Symfonię fantastyczną.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1800 roku, była córką dyrektora teatru. Po raz pierwszy zaczęła występować w 1815 roku w Crow Street Theatre w Dublinie. W roku 1818 zagrała swoją pierwszą londyńską rolę. Nie odniosła wielkiego sukcesu w Wielkiej Brytanii i wyjeżdżała do Paryża w 1828 i 1832 roku. Tam jednym z jej wielbicieli był Hector Berlioz, który odkrył ją w Théâtre de l’Odéon, gdzie grała role Julii i Ofelii w spektaklach Williama Szekspira[1].

Berlioz zakochał się w irlandzkiej aktorce, podróżował za nią po Europie i wysyłał jej listy, które ona ignorowała. Nieszczęśliwie zakochany, sięgnął po opium. Pod wpływem narkotycznych wizji skomponował swoje najbardziej znane dzieło, „Symfonię fantastyczną”[2]. Ostatecznie Smithson poślubiła Berlioza w roku 1833, ale od 1840 roku żyli w separacji[1]. Ich jedynym dzieckiem był (1834-1867) Louis Berlioz.

Zmarła 3 marca 1854 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Smithson, Henrietta Constance. [w:] Encyclopædia Britannica (Eleventh edition, 1911) [on-line]. [dostęp 2011-02-24]. (ang.).
  2. Richard Morrison: Anglia tonęła w oparach opium. Portal Wiedzy Onet.pl / Polska The Times, 2011-02-18. s. 2. [dostęp 2011-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-26)]. (pol.).