Hengconarius
| Hengconarius | |
| Zhao et Li, 2018 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Hengconarius |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Draconarius exilis Zhang, Zhu & Wang, 2005 | |
Nuconarius – rodzaj pająków z rodziny lejkowcowatych. Obejmuje 8 opisanych gatunków.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pająki osiągające od 6,3 do 12,9 mm długości ciała. Karapaks mają żółty do beżowego, porośnięty krótkimi, szarozielonymi szczecinkami. Szczękoczułki mają po trzy zęby na krawędziach przednich i po dwa na krawędziach tylnych. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[1].
Genitalia samicy mają niezmodyfikowane, rozstawione na odległość mniej więcej równą swoim średnicom spermateki o położonych przednio-bocznie lub pośrodkowo główkach oraz poziome przewody kopulacyjne otwierające się pośrodku płytki płciowej. Ta z kolei cechuje się brakiem zębów, obecnością przegrody, pomarszczoną i zesklerotyzowaną krawędzią przednią, zesklerotyzowaną krawędzią tylną oraz umiejscowionymi przednio-bocznie kapturkami. Nogogłaszczki samca mają małą lub zredukowaną, zawsze nierozwidloną apofizę rzepki, goleń o szerokiej, sierpowatej apofizie retrolateralnej i ponad trzykrotnie krótszej i węższej apofizie lateralnej, cymbium z rowkiem krótszym niż połowa jego długości, biorący początek na ósmej godzinie embolus, cienką i niespiczastą apofyzę medialną oraz rozwidlony, zaopatrzony w apofizę grzbietową i małą blaszkę nasadową konduktor[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju występują endemicznie w Chinach. Zasięgiem obejmują Tybet, Syczuan i Junnan. Zamieszkują tereny wyżynne, na rzędnych od 1881 do 4089 m n.p.m. Bytują w miejscach ciemnych i wilgotnych, w tym w ściółce, pod kamieniami i w szczelinach skalnych[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 2018 roku przez Zhao Zhe i Li Shuqianga[2][1] na łamach „ZooKeys” poprzez wyodrębnienie z obfitego w gatunki rodzaju Draconarius. Nazwa Hengconarius jest połączeniem nazwy gór Hengduan z nazwą wspomnianego rodzaju[1]. Wyniki molekularnej analizy filogenetycznej z 2023 roku wskazują, że rodzaj ten zajmuje siostrzaną pozycję względem kladu obejmującego Sinodraconarius i Nuconarius, tworząc z nim klad siostrzany względem Yunguirius[3].
Do rodzaju tego należy osiem opisanych gatunków[2][1]:
- Hengconarius dedaensis Zhao & S. Q. Li, 2018
- Hengconarius exilis (Zhang, Zhu & Wang, 2005)
- Hengconarius falcatus (Xu & Li, 2006)
- Hengconarius incertus (Wang, 2003)
- Hengconarius latusincertus (Wang, Griswold & Miller, 2010)
- Hengconarius longipalpus Zhao & S. Q. Li, 2018
- Hengconarius longpuensis Zhao & S. Q. Li, 2018
- Hengconarius pseudobrunneus (Wang, 2003)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Li B., Zhao Z., Zhang C. T., Li S. Q.. Nuconarius gen. n. and Hengconarius gen. n., two new genera of Coelotinae (Araneae, Agelenidae) spiders from southwest China. „Zootaxa”. 4457 (2), s. 237-262, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4457.2.2.
- ↑ a b Gen. Hengconarius Zhao & S. Q. Li, 2018. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Li B., Zhao Z., Okumura K.-I., Meng K., Li S., Chen H.. Yunguirius gen. nov., a new genus of Coelotinae (Araneae, Agelenidae) spiders from southwest China. „ZooKeys”. 1159, s. 51-67, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1159.100786.