Henry Kimball Hadley

Henry Kimball Hadley
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1871 ; Somerville
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	6 września 1937 ; Nowy Jork
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Multimedia w Wikimedia Commons

Henry Kimball Hadley (ur. 20 grudnia 1871 w Somerville w stanie Massachusetts, zm. 6 września 1937 w Nowym Jorku^[1]^[2]^[3]) – amerykański kompozytor i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Naukę gry na skrzypcach i fortepianie oraz dyrygentury pobierał początkowo od ojca^[1]^[2]^[3]. Następnie studiował w New England Conservatory of Music w Bostonie u Stephena Emery’ego (harmonia) oraz George’a Whitefielda Chadwicka (kontrapunkt i kompozycja)^[1]^[2]^[3]. W latach 1894–1895 przebywał w Wiedniu, gdzie był uczniem Eusebiusa Mandyczewskiego^[1]^[2]^[3]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych uczył muzyki w St. Paul’s Episcopal School w Nowym Jorku^[1]^[2]^[3]. Za swoją II Symfonię otrzymał w 1901 roku Paderewski Prize^[1]^[2]. Od 1904 do 1909 roku ponownie przebywał w Europie, gdzie działał jako dyrygent^[1], a także pobierał lekcje kompozycji u Ludwiga Thuillego w Monachium^[2]. W 1907 roku zaprezentował w Berlinie swoją III Symfonię oraz poemat symfoniczny Salomé, którego wykonaniem dyrygował także w 1908 roku w Warszawie^[1]. Od 1907 do 1909 roku był dyrygentem Stadttheater w Moguncji^[2]^[3]. Od 1924 roku był członkiem American Academy of Arts and Letters^[2].

Dyrygował Seattle Symphony Orchestra (1909–1911) i San Francisco Symphony Orchestra (1911–1915)^[1]^[2]^[3]. Od 1920 do 1927 roku był asystentem dyrygenta New York Philharmonic^[1]^[2]^[3]. Gościnnie dyrygował w Buenos Aires (1927) i Tokio (1930)^[1]. Od 1929 do 1932 roku kierował własną orkiestrą symfoniczną na Manhattanie^[1]^[3]. W 1933 roku założył National Association for American Composers and Conductors^[1]^[2]. Po śmierci Hadleya stowarzyszenie to ufundowało bibliotekę jego imienia^[1]^[2].

Był propagatorem muzyki amerykańskiej^[1]^[2]. W 1934 roku z jego inicjatywy zorganizowano Berkshire Music Festival w Stockbridge, którym dyrygował przez dwa pierwsze sezony^[2]^[3]. Jego twórczość stylistycznie reprezentuje schyłkowy romantyzm^[1]^[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

5 symfonii (I d-moll „Youth and Life” 1896–1897, II f-moll „The Four Seasons” 1901, III b-moll 1906, IV d-moll „North, East, South, West” 1911, V „Connecticut Tercentenary” 1935)
Hector and Andromache (1894)
Ballet Suite (1897)
Festival March (1897)
Bohemia (1902)
Oriental Suite (1903)
Symphonic Fantasia (1904)
Salomé (1906)
Konzertstück na wiolonczelę i orkiestrę (1907)
The Culprit Fay (1909)
Lucifer (1913)
suita z The Atonement of Pan (1916)
Silhouttes (1919)
Othello (1919)
The Ocean (1920)
Herod (1920)
Prophecy and Fulfilment (1922)
Semper Virens (1923)
Suite Ancienne (1926)
Streets of Pekin (1930)
San Francisco Suite (1931)
Youth Triumphant (1931)
Aurora Borealis (1931)
Alma Mater (1932)
Scherzo diabolique (1934)
Concertino na fortepian i orkiestrę (1937)

Utwory kameralne

Sonata skrzypcowa (1895)
Kwintet fortepianowy (1919)
2 kwartety smyczkowe (I ok. 1896, II 1934)
2 tria fortepianowe (I ok. 1896, II 1933)

Utwory chóralne

In Music’s Praise (1899)
The Princess of Ys (1903)
A Legend of Granada (1904)
The Fate of Princess Kiyo (1907)
The Nightingale and the Rose (1911)
The Golden Prince (1914)
The Fairy Thorn (1917)
The Admiral of the Seas (1928)
Mirtil in Arcadia (1928)
Belshazzar (1932)

Opery

Safie (wyst. Monachium 1909)
Azora, the Daughter of Montezuma (1914, wyst. Chicago 1917)
Bianca (1917, wyst. Nowy Jork 1918)
The Garden of Allah (1918, wyst. Nowy Jork 1918)
Cleopatra’s Night (wyst. Nowy Jork 1920)
A Night in Old Paris (1924)

Operetki

Happy Jack (1897)
Nancy Brown (1903)
The Fire Prince (1917)

Muzyka do sztuk teatralnych

The Atonement of Pan (1912)
The Legend of Hani (1924)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 7. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1409–1410. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 344. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Henry Kimball Hadley – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 7. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1409–1410. ISBN 978-0-02-865528-4.

[harvard-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 344. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]