Henryk Pohoski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 11:43, 24 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Grób pułkownika WP - Henryka Pohoskiego (1909-1987) na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Henryk Pohoski ps. "Walery" (ur. 22 stycznia 1909 w Kairze, zm. 27 kwietnia 1987 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

W roku 1931, jako prymus, ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Komorowie-Ostrowi Mazowieckiej i wcielony został do 1 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego w Wilnie. W latach 1937-1939 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Kampanię wrześniową 1939 roku odbył w sztabie 1 Dywizji Piechoty Legionów na stanowisku oficera operacyjnego. W czasie okupacji sowieckiej i niemieckiej był między innymi szefem Oddziału IIa (wywiadowczego) Sztabu Komendy Obszaru Lwów Armii Krajowej.

W 1988 roku w Krakowie ukazały się zebrane wspomnienia Pohoskiego, zatytułowane: "Wspomnienia z pracy konspiracyjnej w Sztabie Obszaru Południowo-Wschodniego Armii Krajowej", w których opisana jest między innymi sprawa aresztowania Władysława Filipkowskiego podczas rozmów w Żytomierzu.

Awanse

  • podporucznik - 15 sierpnia 1931 roku ze starszeństwem z 15 sierpnia 1931 roku i 1 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty,
  • porucznik - 22 lutego 1934 roku ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 70 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty.

Bibliografia

  • Polski czyn zbrojny w II wojnie światowej, tom III, Polski ruch oporu 1939-1945, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1988, ISBN 83-11-07038-5, s. 476.