Herszel Cam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gercel Cam
Герцель Янкелевич Цам
Ilustracja
Herzel Jankielewicz Cam w mundurze kapitana
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1842
Horyńgród

Data i miejsce śmierci

1915
Tomsk

Przebieg służby
Lata służby

18521893

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Stanowiska

dowódca kompanii

Późniejsza praca

działacz społeczności żydowskiej

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Gercel Jankielewicz Cam (ros. Герцель Янкелевич Цам, Herszel Jankiel Cam[1], ur. 25 stycznia 1842 w Horyńgrodzie, zm. w 1915 w Tomsku) – rosyjski oficer, kantonista, kapitan[1] armii carskiej, działacz społeczności żydowskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jeden z dziewięciu[2] rosyjskich oficerów wyznania mojżeszowego w XIX w. (nie licząc lekarzy wojskowych) i jedyny, który osiągnął stopień kapitana. Schwytany przez łapaczy (chapunów) w 1852[3][4] r. szkolił się w batalionie kantonistów od 9 roku życia[5]. W wieku 17 lat[5] Cam wszedł do czynnej służby wojskowej i został wysłany do Tomska. W 1858 został szeregowym[3][6][4]. W 1876 r.[3] Herszel Cam z rekomendacji oficerów pułku został mianowany chorążym[3][4] przez cesarza Aleksandra II[5].

W 1887 roku awansował na sztabskapitana. Z rozkazu ministra wojny Piotra Wannowskiego, który uważał, że Żyd nie może być starszym adiutantem w administracji prowincji, został przeniesiony do służby czynnej jako dowódca kompanii, gdzie osiągnął wzorowe wyniki[3][6][4][5]. Jednak ani jeden wniosek o awansie złożony przez jego przełożonych nie został rozpatrzony pozytywnie[6][4].

W 1893 roku, po kilkudziesięciu[7][8] latach służby wojskowej, zrezygnował, otrzymując stopień kapitana[3][6][4].

Następnie był aktywnym działaczem społeczności żydowskiej w Tomsku, gdzie przyczynił się do budowy tamtejszej synagogi wojskowej(inne języki)[3]. Był autorem publikacji Historia powstania wojskowej szkoły modlitewnej w Tomsku («История возникновения в Томске военно-молитвенной солдатской школы»), wydanej w Tomsku w 1909 r.[6][4]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Nieuważny. Zakazy dla „wrogów Chrystusowych”. „Rzeczpospolita Polska”, 2010-08-26. Warszawa. [dostęp 2019-10-23]. 
  2. Ushi Derman: The Hatfonim Are Coming: Kidnapping of Jewish Children in Tsarist Russia. bh.org.il. [dostęp 2019-10-23]. (ang.).
  3. a b c d e f g Цам Герцель Янкелев. [w:] Энциклопедия Биографий [on-line]. biografija.neo-trend.ru. [dostęp 2019-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-23)]. (ros.).
  4. a b c d e f g Цам, Герцель Янкелев. [w:] JewAge [on-line]. jewage.org. [dostęp 2019-10-23]. (ros.).
  5. a b c d Цам Герцель Янкелевич. [w:] Белая Россия – Общественно-исторический клуб [on-line]. belrussia.ru, 2013-11-25. [dostęp 2019-10-23]. (ros.).
  6. a b c d e Цам Цви Херц. [w:] Электронная еврейская энциклопедия [on-line]. eleven.co.il. [dostęp 2018-10-23]. (ros.).
  7. Po 35 latach: Цам, Герцель Янкелев. [w:] JewAge [on-line]. jewage.org. [dostęp 2019-10-23]. (ros.).
  8. Po 41 latach: Цам Герцель Янкелевич. [w:] Белая Россия – Общественно-исторический клуб [on-line]. belrussia.ru, 2013-11-25. [dostęp 2019-10-23]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]