Wilgotnica cytrynowa

Wilgotnica cytrynowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	wodnichowate
Rodzaj	wilgotnica
Gatunek	wilgotnica cytrynowa
	Nazwa systematyczna
	Hygrocybe citrina (Rea) J.E. Lange; Fl. Agaric. Danic. 5: 27 (1940)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wilgotnica cytrynowa (Hygrocybe citrina (Rea) J.E. Lange) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1910 r. Carleton Rea nadając mu nazwę Hygrophorus citrinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1940 r. Lange^[1].

Synonimy^[2]:

Gliophorus citrinus (Rea) Kovalenko 1989
Godfrinia citrina (Rea) Herink 1958
Hygrocybe citrina (Rea) J.E. Lange 1940 var. citrina
Hygrophorus citrinus Rea 1910

Nazwę polską podała Barbara Gumińska w 1997 r., używała też nazwy wilgotnica lepka^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Jeden z najmniejszych gatunków wilgotnic. Średnica 1-2,5 cm, u młodych okazów wypukły, u starszych płasko rozpostarty, czasami nawet wklęsły. Brzeg prążkowany. Powierzchnia gładka, śluzowata o barwie cytrynowożółtej, czasami z pomarańczowym odcieniem. Po wyschnięciu staje się żółty^[4].

Blaszki

Dość rzadkie i różnej długości. Przyrośnięte lub nieco zbiegające. Barwa cytrynowożółta, ostrza równe^[4].

Trzon

Wysokość 2-4 cm, grubość 0,2-0,3 cm, walcowaty, gąbczasty, prosty lub wygięty. Powierzchnia gładka, nieco lepka, o barwie cytrynowożółtej. Przy podstawie nieco jaśniejszy^[4].

Miąższ

Miękki, żółty, po uszkodzeniu nie zmieniający barwy. Bez zapachu, smak łagodny^[4]. Miąższ – żółty (jaśniejszy niż powierzchnia kapelusza), miękki, po przekrojeniu niezmieniający barwy, o smaku łagodnym i bez zapachu.

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki eliptyczne, gładkie^[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

W Polsce gatunek mało znany. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano tylko 3 stanowiska (w Pieninach, Bieszczadach i pod Warszawą)^[3].

Rośnie na ziemi wśród traw i mchów, szczególnie na terenach trawiastych (polany, łąki, pastwiska). Owocniki pojawiają się pojedynczo lub w małych grupkach od września do października^[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Jest w Polsce kilka gatunków żółtych wilgotnic: wilgotnica ostrostożkowata (Hygrocybe acutoconica), wilgotnica żółknąca (Hygrocybe chlorophana), tzw. wilgotnica papuzia (Gliophorus psittacinus), wilgotnica cytrynowozielonawa (Hygrocybe citrinovirens). Wilgotnica cytrynowa jest najmniejszą z nich. Najbardziej podobna wilgotnica cytrynowozielonawa jest większa i ma białe blaszki^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
↑ ^a ^b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g B. Gumińska, Flora Polska (Flora of Poland). Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).

[2] Species Fungorum. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).

[checklist-3] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[guminska-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g B. Gumińska, Flora Polska (Flora of Poland). Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997

[1]

[2]

[3]

[4]