Hypholoma subericaeum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hypholoma subericaeum
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Gromada

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pierścieniakowate

Rodzaj

maślanka

Gatunek

Hypholoma subericaeum

Nazwa systematyczna
Hypholoma subericaeum (Fr.) Kühner
Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 52: 27 (1936)

Hypholoma subericaeum (Fr.) Kühner – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1884 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus subericaeus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1936 r. Robert Kühner[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus subericaeus Fr. 1884
  • Geophila subericaea (Fr.) Kühner & Romagn. 1953
  • Naematoloma subericaeum (Fr.) Singer 1951
  • Psilocybe subericaea (Fr.) Sacc. 1887

Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował polską nazwę łysiczka ochrowopłowa ale dla naukowej nazwy Psilocybe subericaea[3]. Według Index Fungorum gatunek ten należy jednak do rodzaju Hypholoma (maślanka), nazwa polska jest więc niespójna z nazwą naukową.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnicy 0,8-4 cm, żółtawoochrowy, czerwono- lub oliwkowobrązowawy, higrofaniczny, podczas wysychania blaknący, półkulisty do lekko wypukłego. Skóra naga, niemazista, w bardzo wilgotnych stanowiskach z kryształkowatymi wydzielinami, po rozpostarciu bez śladów osłony. Brzeg tylko na starość prześwitująco żłobkowany[4].

Trzon

Białawy do miodowożółtawego, bliżej podstawy brązowawy, prawie nagi, tylko u góry delikatnie kosmkowaty[4].

Miąższ

Zapach trochę ziemisto-stęchły. Smak łagodny[4].

Blaszki

Bladoszarożółtawe, później fioletowobrązowe[4].

Wysyp zarodników

Zarodniki o średnicy 7,5–9,5 × 4,5–5,5 µm[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rośnie od września do listopada; w wilgotnych lasach liściastych, na glebach torfiastych i mulistych, na brzegach stawów i strumieni; rzadka.

Grzyb niejadalny.

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Bardzo podobna jest maślanka żłobkowana (Hypholoma ericaeoides), lecz za pomocą mikroskopu można ją odróżnić po większych zarodnikach[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-09-15].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12].
  3. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.