IKA Torino
IKA Torino – średniej wielkości samochód osobowy, produkowany przez argentyńskie zakłady IKA od 1966 do 1982 roku (od 1975 r. jako Renault Torino)[1].
 Torino TS | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Richard A. Teague i Pininfarina |
| Okres produkcji |
1966 – 1982 |
| Miejsce produkcji |
Santa Isabel, Córdoba (prowincja), Argentyna |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
3,0 l; 3,8 l R6 |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna lub 3-biegowa automatyczna |
| Napęd |
tylny |
| Długość |
4492 mm (coupe) , 4580 (sedan) |
| Szerokość |
1800 mm |
| Wysokość |
1440 mm |
| Rozstaw osi |
2730 mm |
| Masa własna |
1390 kg |
| Zbiornik paliwa |
64 litry |
| Liczba miejsc |
5 |
Opis pojazdu[edytuj | edytuj kod]
W latach 1960. zakłady IKA zakupiły licencję na samochód Rambler American, produkowany przez AMC. Torino technicznie niewiele różniło się od pierwowzoru, lecz korzystało z niektórych podzespołów modelu Rambler Classic i posiadało zaprojektowane całkowicie w Argentynie pasy przedni oraz tylny[1]. Wnętrze zaprojektowała włoska Pininfarina, nadając bardziej europejski wygląd. Torino zadebiutowało 30 listopada 1966 roku na torze Autódromo Oscar Alfredo Gálvez w Buenos Aires. Początkowo dostępna była tylko wersja z silnikiem 3,8 l, wyposażona w trzy gaźniki, zastosowano przednie hamulce tarczowe i czterobiegową przekładnię ZF. Na przestrzeni produkcji do coupé dołączył sedan, istniało około 20 wersji pojazdu[2]. Stosowano tylko rzędowe silniki o sześciu cylindrach, podstawowy o pojemności trzech litrów, oraz 3,8 w różnych odmianach, ponadto istniały też odmiany wyczynowe z silnikami 3,77 l, oraz 4,0 l.
W 1975 roku zakłady przejęło Renault, które produkcję zakończyło w 1982 roku[1].
Torino w sporcie[3][edytuj | edytuj kod]
Auto często było modyfikowane i brało udział w rajdach, oraz wyścigach. Najbardziej znanym jest 84-godzinny wyścig na torze Nürburgring w 1969 roku, który Torino skończyło na czwartym miejscu. Samochód z numerem 3, obsadzany przez kierowców Eduardo Copello, Alberta Rodriguez Larreta i Oscara Mauricio Franco wykonał najwięcej okrążeń, bo aż 334, ale ze względu na naliczone kary stracił pierwsze miejsce.
Torino zwyciężyło również w Turismo Carretera, popularnej serii wyścigów samochodów turystycznych w Argentynie, w 1967 roku z Eduardo Copello; 1969 z Gastónem Perkinsem, oraz w 1970 i 1971 z Rubénem Luisem di Palma.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Czy Renault produkował muscle cary?, „Moto.pl” [dostęp 2017-07-02] (pol.).
- ↑ Samochody Świata – Forum Motoryzacyjne – Zobacz temat – 1966 IKA/Renault Torino [online], www.samochodyswiata.pl [dostęp 2017-02-20] (pol.).
- ↑ Beautiful, quick, robust and cheap. The classic car you can't have. • MotorPunk, „MotorPunk”, 4 marca 2016 [dostęp 2017-02-20] (ang.).