Idčianske sedlo
48°45′49″N 21°01′50″E/48,763611 21,030556| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Wysokość |
954 m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 48°45′49″N 21°01′50″E/48,763611 21,030556
| |
Idčianske sedlo (954 m n.p.m.) – przełęcz w głównym grzbiecie Gór Wołowskich w Rudawach Słowackich, w Karpatach Zachodnich, na Słowacji.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży w głównym grzbiecie Pasma Kojszowskiej Hali, pomiędzy szerokim, płaskim wzniesieniem (1065 m n.p.m.) którym wrasta w ten grzbiet od północy Okrúhla na północnym zachodzie a podobnym wzniesieniem (1054 m n.p.m.) na południowym wschodzie.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Siodło przełęczy szerokie, zrównane. Grzbiet łagodnie podnosi się od niej ku obu wymienionym wyżej wzniesieniom. Ku północnemu wschodowi strome, zalesione stoki przełęczy opadają ku dolinkom źródłowych dopływów potoku Opátka. Stoki opadające ku południowemu zachodowi, mniej strome i słabiej zalesione, schodzą ku dolince lewobrzeżnego dopływu rzeki Idy. Na przełęczy żelazny krzyż.
W przeszłości siodło przełęczy i jej południowe stoki pokrywały rozległe górskie łąki, wykorzystywane jako pastwiska i łąki kośne (słow. Zlatoidčianske lúky). Gdy w latach 60.–70. XX wieku przestały być wykorzystywane gospodarczo zaczęły zarastać wrzosem i borówczyskami, a następnie drzewami.
W XVIII i XIX w. przez przełęcz szła uczęszczana droga górnicza (słow. banská cesta), którą wożono wydobywaną w Złotej Idce rudę miedzi do niewielkich hut, działających w Opátce, po drugiej stronie grzbietu.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz jest ważnym i ruchliwym węzłem znakowanych szlaków turystycznych. Grzbietem przez przełęcz biegną czerwone 
znaki dalekobieżnego szlaku pn. Cesta hrdinov SNP. Przez przełęcz prowadzą znaki niebieskie 
ze Złotej Idki do Opátki oraz żółte 
ze Złotej Idki do Kojšova. Przed nastaniem ery wyciągów narciarskich łąki pod przełęczą były znane jako interesujące tereny narciarskie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR č. 30, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
- Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2.