Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2016

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2016
2015 2017
Data

28 sierpnia 2016

Miejscowość

Gdańsk

Stadion

Stadion im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku

Liczba zawodników

16+2

Zwycięzcy
1. miejsce

Polska Krystian Pieszczek (1. tytuł)

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2016  – (PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi) trzecia edycja corocznego żużlowego turnieju indywidualnego mającego na celu wyłonienie najlepszego zawodnika Speedway Ekstraligi w sezonie. Zawody zostały rozegrane 28 sierpnia 2016 na Stadionie im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku.

Zwycięzca IMME 2016 – Krystian Pieszczek

Obrońcą tytułu z poprzedniej edycji był Grigorij Łaguta[1]. Rosjanin w tegorocznym turnieju zajął drugie miejsce za plecami startującego z dziką kartą Krystiana Pieszczka. Pieszczek został pierwszym polskim zwycięzcą turnieju IMME.

Zawodnicy nominowani[edytuj | edytuj kod]

Do udziału w zawodach nominowano 15. zawodników Speedway Ekstraligi z najwyższą średnią biegową po 10. kolejkach meczowych[2]. Stawkę uzupełnił Krystian Pieszczek, który otrzymał Dziką kartę od organizatorów[3].

Lista zawodników nominowanych:

  1. Polska Bartosz Zmarzlik
  2. Wielka Brytania Tai Woffinden
  3. Rosja Grigorij Łaguta
  4. Polska Janusz Kołodziej
  5. Polska Krzysztof Kasprzak
  6. Australia Chris Holder
  7. Dania Nicki Pedersen
  8. Polska Piotr Protasiewicz
  9. Polska Patryk Dudek
  10. Australia Jason Doyle
  11. Czechy Václav Milík
  12. Stany Zjednoczone Greg Hancock
  13. Polska Grzegorz Zengota
  14. Dania Niels Kristian Iversen
  15. Polska Przemysław Pawlicki
  16. Polska Krystian Pieszczek – Dzika Karta

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodnikom wylosowano następujące numery startowe[4]:

  1. Grigorij Łaguta (RYB)
  2. Grzegorz Zengota (LES)
  3. Bartosz Zmarzlik (GOR)
  4. Patryk Dudek (ZIE)
  5. Nicki Pedersen (LES)
  6. Krystian Pieszczek (ZIE)
  7. Krzysztof Kasprzak (GOR)
  8. Przemysław Pawlicki (GOR)
  9. Chris Holder (TOR)
  10. Greg Hancock (TOR)
  11. Jason Doyle (ZIE)
  12. Niels Kristian Iversen (GOR)
  13. Tai Woffinden (WRO)
  14. Janusz Kołodziej (TAR)
  15. Vaclav Milik (WRO)
  16. Piotr Protasiewicz (ZIE)
  17. Marcin Nowak (GRU) – zawodnik rezerwowy
  18. Kacper Woryna (RYB) – zawodnik rezerwowy

Finał[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie zawody miały zostać rozegrane 14 sierpnia. Jednak ze względu na przełożenie rundy Grand Prix w Malilli na ten dzień, finał IMME przesunięto na 28 sierpnia[4]. Zeszłoroczny triumfator Grigorij Łaguta z 11 punktami wygrał rundę zasadniczą. Bezpośredni awans do biegu finałowego zdobył również Krystian Pieszczek. O pozostałe dwa wolne miejsca rozegrano dwa półfinały. W pierwszym z nich zmierzyli się Niels Kristian Iversen, Bartosz Zmarzlik, Nicki Pedersen oraz Piotr Protasiewicz. Gonitwa zakończyła się zwycięstwem Protasiewicza. Uczestnikami drugiego półfinału byli Tai Woffinden, Václav Milík, Patryk Dudek oraz Przemysław Pawlicki. Czech zwyciężył i zajął ostatnie wolne miejsce finale. W wielkim finale najlepiej ze startu ruszył Pieszczek, który do końca wyścigu utrzymał prowadzenie i zwyciężył w IMME jako pierwszy polski zawodnik. Podium uzupełnili Grigorij Łaguta oraz Piotr Protasiewicz[5].

Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
1 Polska (6) Krystian Pieszczek (ZIE) 11 2 3 3 0 3 11 1 3
2 Rosja (1) Grigorij Łaguta (RYB) 11 1 3 1 3 3 11 2 2
3 Polska (16) Piotr Protasiewicz (ZIE) 11 1 3 2 2 3 11 3 3 1
4 Czechy (15) Václav Milík (WRO) 8 2 1 2 3 0 8 4 3 w
5 Polska (8) Przemysław Pawlicki (GOR) 10 3 1 3 1 2 10 5 2
6 Dania (12) Niels Kristian Iversen (GOR) 8 3 0 3 2 0 8 6 2
7 Wielka Brytania (13) Tai Woffinden (WRO) 10 3 2 1 2 2 10 7 1
8 Polska (3) Bartosz Zmarzlik (GOR) 8 2 3 1 1 1 8 8 1
9 Dania (5) Nicki Pedersen (LES) 7 wu 0 1 3 3 7 9 d
10 Polska (4) Patryk Dudek (ZIE) 7 3 2 0 2 d 7 10 d
11 Australia (9) Chris Holder (TOR) 7 1 1 2 1 2 7 11
12 Stany Zjednoczone (10) Greg Hancock (TOR) 6 2 0 3 d 1 6 12
13 Polska (7) Krzysztof Kasprzak (GOR) 5 1 0 2 1 1 5 13
14 Polska (2) Grzegorz Zengota (LES) 4 0 1 0 3 0 4 14
15 Australia (11) Jason Doyle (ZIE) 4 0 2 0 0 2 4 15
16 Polska (14) Janusz Kołodziej (TAR) 3 0 2 0 0 1 3 16
17 Polska (R1) Marcin Nowak (GRU) 0 0 17
18 Polska (R2) Damian Dróżdż (WRO) 0 0 18
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
d - defekt • w - wykluczenie • c - czas 2 minut • t - taśma • ns - nie startował • nk - niesklasyfikowany
tor A - wewnętrzny tor B tor C tor D - zewnętrzny

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mateusz Makuch, Rewelacyjne ściganie w Lesznie! Grigorij Łaguta IMME! (relacja) [online], WP SportoweFakty, 2 sierpnia 2015 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  2. ↑ Katarzyna Biskup, Obsada PGE IMME 2016 [online], SPEEDWAY.info.pl, 19 lipca 2016 [dostęp 2022-05-11] (pol.).
  3. ↑ Krystian Pieszczek z Dziką Kartą w IMME [online], Falubaz.com [dostęp 2022-05-11].
  4. ↑ a b PGE IMME przełożone na 28 sierpnia [online], WP SportoweFakty, 19 sierpnia 2016 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  5. ↑ Dawid Borek, IMME: młodzieżowiec lepszy od seniorów. Krystian Pieszczek wygrał w Gdańsku! [online], WP SportoweFakty, 28 sierpnia 2016 [dostęp 2022-07-07] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi im. Zenona Plecha – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Międzynarodowe_Mistrzostwa_Ekstraligi_2016&oldid=68276073”