Janusz Kołodziej (żużlowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Kołodziej
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Janusz Marcin Kołodziej

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1984
Tarnów

Informacje klubowe
Klub

Unia Leszno

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2000–2009 Unia Tarnów
2010–2011 Unia Leszno
2012–2016 Unia Tarnów
2017– Unia Leszno
Liga szwedzka
2005–2009 Rospiggarna Hallstavik
2010–2014 VMS Elit Vetlanda
Liga angielska
2006–2007 Reading Racers
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 2010 żużel, drużynowo
złoto 2011 żużel, drużynowo
złoto 2023 żużel, drużynowo
srebro 2014 żużel, drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2005 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2005 żużel, pary
złoto 2022 żużel, drużynowo
srebro 2022 żużel, indywidualnie
brąz 2023 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro 2003 żużel, indywidualnie
Strona internetowa
Kołodziej w barwach Unii Tarnów

Janusz Marcin Kołodziej (ur. 27 maja 1984 w Tarnowie) – polski żużlowiec.

Jego indywidualny numer startowy to 333. Startował również z numerem 27.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do szkółki żużlowej zapisał się w wieku 12 lat. Po 4 latach treningów pomyślnie zdał egzamin na licencję żużlową. Debiutował w zawodach młodzieżowych w Lublinie. Pierwszy ligowy start Janusza miał miejsce w meczu z Gwardią Warszawa. Kołodziej zdobył wtedy 9 punktów w 5 startach. Jeszcze w tym samym sezonie Janusz nabawił się pierwszej kontuzji. Podczas meczu z Wandą Kraków, zaczepił nogą o łańcuch w motocyklu Marka Remiana. Z powodu złamania kości śródstopia pauzował na 6 tygodni.

Sezon 2001 to pierwszy pełny sezon w karierze. Już wtedy Janusz reprezentował Polskę w zawodach Mitropa Cup, które rozegrano w Czechach i Austrii. W obu imprezach był najlepszym zawodnikiem z Orłem na plastronie. Startował również w Brązowym i Srebrnym Kasku, finale MIMP. Największym sukcesem w sezonie 2001 było 3. miejsce w Memoriale Romana Gąsiora w Krośnie.

Kolejny sezon startów to rok 2002, przeplatany sukcesami i kontuzjami. Janusz bardzo chciał awansować do finału IMŚJ. Na drodze jednak stanęła kontuzja. Przeszkodziła mu ona również w uczestnictwie w tak prestiżowych zawodach jak: IMP, BK czy SK. W finale MIMP w Lesznie Janusz zajął trzecie miejsce. Brązowy medal, który zawisnął na jego szyi był pierwszym medalem od kilku lat dla tarnowskiego klubu.

W sezonie 2003 Janusz wraz z Unią Tarnów awansował do Ekstraligi i był najskuteczniejszym zawodnikiem Jaskółek w ciągu całego sezonu. Zadebiutował na Wyspach Brytyjskich w drużynie Reading Racers, gdzie został okrzyknięty „cudownym dzieckiem z Polski”. Doskonale zaprezentował się również w IMEJ, gdzie zajął drugie miejsce. W trakcie sezonu przesiadł się z czeskiej Jawy na włoskiego GM-a. Z kompletem punktów zwyciężył w finale Brązowego Kasku. Janusz zajął również 2. miejsce w finale Srebrnego Kasku. Wywalczył również 5. miejsce w finale MIMP.

Sezon 2004 to rok medalami usłany. Chyba najważniejszy to złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski, mimo iż Janusz z powodu kontuzji nie mógł wystąpić w finałowym meczu, to w ciągu sezonu walnie przyczynił się do sukcesu Jaskółek. Zdobył wszystkie medale, jakie można zdobyć w kategorii juniora. Został Młodzieżowym Indywidualnym Mistrzem Polski, wraz z Marcinem Rempałą stanął na najwyższym stopniu podium podczas MMPPK w Częstochowie, do tego dorzucił srebro w MPPK. Z powodu kontuzji złamania lewej ręki, jakiej nabawił się podczas finału IME w duńskim Holsted nie mógł uczestniczyć w finale IMŚJ oraz finale MDMP, które odbyły się w Tarnowie. Pod nieobecność Janusza w MDMP juniorzy Unii zdobyli brązowy medal, który zawisnął również na szyi Janusza. Po raz kolejny Janusz występował z Orłem na piersi w finałach DPŚ na Wyspach Brytyjskich Janusz był jednym z liderów kadry. W finale w Poole zdobył 10 pkt i był najskuteczniejszym zawodnikiem reprezentacji. W tym samym sezonie zadebiutował w Elitserien w drużynie Rospiggarny Hallstavik.

W sezonie 2005 Janusz zdobył jak do tej pory najważniejszy tytuł: IMP w kategorii seniorów na torze w Tarnowie po pięknej walce z Tomaszem Gollobem. Po raz drugi z Jaskółkami zdobył złoty medal w DMP. W ostatnim sezonie juniorskim zdobył trzy medale srebrne w tej kategorii w MIMP, MMPPK i MDMP. Reprezentując Polskę wywalczył z kolegami z reprezentacji złoty medal w DMŚJ i także złoty w Mistrzostwach Europy Par. Po raz drugi reprezentował barwy Rospiggarny w Elitserien.

Po odejściu z rodzimego klubu – Unii Tarnów – Janusz Kołodziej bardzo dobrze zaaklimatyzował się w drużynie leszczyńskich Byków. W drugim meczu sezonu 2010 rozegranym na stadionie im. Alfreda Smoczyka w Lesznie, Janusz pobił dotychczasowy rekord toru (w 5. biegu), który do tej pory należał do Krzysztofa Kasprzaka. Aktualnie – od 9 maja 2010 r. – najlepszy czas tamtejszego owalu wynosi 58,12. Swój rekord poprawił w półfinałowym meczu Drużynowych Mistrzostw Polski z Unibaxem Toruń, który aktualnie wynosi 58,04 s. W tym samym tygodniu obronił wywalczony w kwietniu (przeniesiony z sezonu 2009) Złoty Kask oraz po raz drugi w karierze, po pasjonującej walce i biegu dodatkowym z Krzysztofem Kasprzakiem, został Indywidualnym Mistrzem Polski. W sezonie 2012 reprezentował barwy Unii Tarnów[1]. Początek sezonu 2013 nie był dla Janusza najlepszy – za to końcówka świetna. Wywalczył on wraz z tarnowskimi "Jaskółkami" pierwszy historii tego klubu brązowy medal Drużynowych Mistrzostw Polski będąc w decydujących meczach prawdziwym liderem Unii. Szczególnie w pamięci kibiców zostanie 15-sty bieg rewanżowego meczu o brązowy medal, kiedy to Janusz fantastycznym atakiem zapewnił Unii ów medal. 9 października 2013 roku Kołodziej po raz trzeci, a po raz drugi na tarnowskim torze wywalczył tytuł IMP kolejny raz w biegu finałowym pokonując Krzysztofa Kasprzaka.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 15 czerwca 2019 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 353m

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 9 października 2010 Polska Grand Prix Polski Polska Bydgoszcz Stadion Polonii 3 14 (1,2,3,2,1,3,2) Szwecja Andreas Jonsson
2. 15 czerwca 2019 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 1. 15 (3,3,2,0,1,3,3)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2006
GP Słowenii – Krško GP Europy – Wrocław GP Szwecji – Eskilstuna GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Kopenhaga GP Włoch – Lonigo GP Skandynawii – Målilla GP Czech – Praga GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Bydgoszcz miejsce punkty
0 28 0
Sezon 2010
GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Danii – Kopenhaga GP Polski – Toruń GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Chorwacji – Gorican GP Nordyckie – Vojens GP Włoch – Terenzano GP Polski – Bydgoszcz miejsce punkty
12 14 16 26
Sezon 2011
GP Europy – Leszno GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Włoch – Terenzano GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Toruń GP Nordyckie – Vojens GP Chorwacji – Gorican GP Polski – Gorzów Wielkopolski miejsce punkty
8 9 1 3 7 10 1 2 4 5 14 50
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
4 7 15 3 15 4 2 0 1 6 14 57
Statystyki
Starty 23
Zwycięstwa 1
Miejsca na podium 2
Finalista 4
Punkty 133

Drużynowy Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Drużyna Miejscowość Miejsce Skład Punkty Biegi Zwycięzca
7 sierpnia 2004 Polska Polska Wielka Brytania Poole 4. [a] 10 (22) (2,2,2,1,3,w!)  Szwecja
22 lipca 2006 Polska Polska Wielka Brytania Reading 5. (3 w barażu) [b] 2 (u,0,1,0,1)  Dania
31 lipca 2010 Polska Polska Dania Vojens 1. [c] 6 (44) (0,d,2,3,1)
16 lipca 2011 Polska Polska Polska Gorzów Wielkopolski 1. [d] 7 (51) (1,1,0,3,2)
2 sierpnia 2014 Polska Polska Polska Bydgoszcz 2. [e] 6 (37) (3,1,1,0,1)  Dania
29 lipca 2023 Polska Polska Polska Wrocław 1. [f] 0 (33) (0)

Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Drużyna Miejscowość Miejsce Skład Punkty Biegi Zwycięzca
1 października 2005 Polska Polska Czechy Pardubice 1. [g] 14 (41) (2,3,3,3,3)

Drużynowe Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Drużyna Miejscowość Miejsce Skład Punkty Biegi Zwycięzca
15 maja 2022 Polska Polska Polska Poznań 1. [h] 15 (47) (3,3,3,3,3)

Drużynowe Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Miejsce Średnia biegowa Liga Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2000 Unia Tarnów 2. 1,875 II liga Kolejarz Rawicz Polonia Bydgoszcz
2001 Unia Tarnów 1. 1,913 II liga Apator Adriana Toruń
2002 Unia Tarnów 5. 1,904 I liga ZKŻ Quick-mix Zielona Góra Polonia Bydgoszcz
2003 Unia Tarnów 2. 2,120 I liga RKM Rybnik Top Secret Włókniarz Częstochowa
2004 Unia Tarnów 1. 1,775 Ekstraliga
2005 Unia Tarnów 1. 1,968 Ekstraliga
2006 Unia Tarnów 4. 2,000 Ekstraliga Atlas Wrocław
2007 Unia Tarnów 6. 1,859 Ekstraliga Unia Leszno
2008 Unia Tarnów 8. 2,011 Ekstraliga Unibax Toruń
2009 Unia Tarnów 1. 2,411 I liga Falubaz Zielona Góra
2010 Unia Leszno 1. 2,521 Ekstraliga
2011 Unia Leszno 2. 1,762 Ekstraliga Stelmet Falubaz Zielona Góra
2012 Azoty Tauron Tarnów 1. 2,185 Ekstraliga
2013 Unia Tarnów 3. 2,073 Ekstraliga Stelmet Falubaz Zielona Góra
2014 Grupa Azoty Unia Tarnów 3. 2,241 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski
2015 Grupa Azoty Unia Tarnów 3. 2.239 Ekstraliga Fogo Unia Leszno
2016 Grupa Azoty Unia Tarnów 8. 2.173 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski
2017 Fogo Unia Leszno 1. 2.012 Ekstraliga Fogo Unia Leszno
2018 Fogo Unia Leszno 1. 2.013 Ekstraliga Fogo Unia Leszno
2019 Fogo Unia Leszno 1. 2.241 Ekstraliga Fogo Unia Leszno
2020 Fogo Unia Leszno 1. 1.870 Ekstraliga Fogo Unia Leszno
2021 Fogo Unia Leszno 4. 2.036 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław
2022 Fogo Unia Leszno 6. 2.427 Ekstraliga Motor Lublin
2023 Fogo Unia Leszno 6. 2,333 Ekstraliga Betard Sparta Wrocław Motor Lublin

Indywidualne Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
15 sierpnia 2002 Unia Tarnów Toruń NS w półfinale Tomasz Gollob
15 sierpnia 2003 Unia Tarnów Bydgoszcz 12. miejsce w półfinale Rune Holta
15 sierpnia 2005 Unia Tarnów Tarnów 1. 15 (3,3,3,3,3)
15 sierpnia 2006 Unia Tarnów Tarnów NS Tomasz Gollob
15 sierpnia 2007 Unia Tarnów Wrocław 6. 9 (2,3,1,2,1) Rune Holta
9 sierpnia 2008 Unia Tarnów Leszno 11. 6 (1,2,2,w,1) Adam Skórnicki
25 lipca 2009 Unia Tarnów Toruń 3. 11+2 (2,2,2,3,2)+2 Tomasz Gollob
18 września 2010 Unia Leszno Zielona Góra 1. 13+3 (2,3,3,3,2)+3
3 września 2011 Unia Leszno Leszno 13. miejsce w półfinale Jarosław Hampel
15 sierpnia 2012 Azoty Tauron Tarnów Zielona Góra 14. miejsce w półfinale Tomasz Jędrzejak
6 października 2013 Unia Tarnów Tarnów 1. 13+3 (3,3,2,2,3)+3
14 sierpnia 2014 Grupa Azoty Unia Tarnów Zielona Góra 3. 14+1 (3,2,3,3,3)+1 Krzysztof Kasprzak
5 lipca 2015 Grupa Azoty Unia Tarnów Gorzów Wlkp 4. 13+0 (3,3,1,3,3)+0 Maciej Janowski
1 lipca 2016 Grupa Azoty Unia Tarnów Leszno 12. 5 (0,3,0,2,0) Patryk Dudek
2 lipca 2017 Unia Leszno Gorzów Wlkp 5. 11+2 (3,3,2,1,2)+1 Szymon Woźniak
4 lipca 2018 Fogo Unia Leszno Leszno 3. 12+1 (1,3,3,2,3)+1 Piotr Pawlicki
14 lipca 2019 Fogo Unia Leszno Leszno 1. 12+2+3 (3,3,1,2,3)+2+3 _
7 września 2020 Fogo Unia Leszno Leszno 4. 10+3+0 (1,1,3,3,2)+3+0 Maciej Janowski
11 lipca 2021 Fogo Unia Leszno Leszno 3. 15+1 (3,3,3,2,3) +1 Bartosz Zmarzlik
9 lipca

15 sierpnia

5 września

2022 Fogo Unia Leszno Grudziądz

Krosno

Rzeszów

3. 11

12

9

(2,0,3,3,3)

(3,1,3,2,3)

(3,1,3,1,1)

Bartosz Zmarzlik
8 czerwca
16 lipca
4 września
2023 Fogo Unia Leszno Rzeszów
Piła
Łódź
5. 0
11
17
(0,0,–,–,–)
(1,3,2,3,2)
(3,3,2,3,2,3) +1[i]
Bartosz Zmarzlik

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
11 września 2004 Unia Tarnów Polska Wrocław __ __ NS Robert Miśkowiak

Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
20 września 2003 Unia Tarnów Niemcy Pocking 2. 13+3 (2,3,3,3,2)+3 Dania Kenneth Bjerre

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
22 sierpnia 2014 Grupa Azoty Unia Tarnów Tarnów 5. 9+2 (2,0,1,3,3)+2 Rosja Emil Sajfutdinow
28 sierpnia 2016 Unia Tarnów Gdańsk 16. 3 (0,2,0,0,1) Polska Krystian Pieszczek
14 sierpnia 2017 Fogo Unia Leszno Gdańsk 13. 4 (1,1,0,2,0) Dania Leon Madsen
5 sierpnia 2018 Fogo Unia Leszno Gdańsk 9. 8+0 (2,3,0,1,2) +0 Polska Patryk Dudek
12 lipca 2019 Fogo Unia Leszno Gdańsk 15. 2 (0,0,w,1,1) Polska Bartosz Zmarzlik
18 czerwca 2021 Fogo Unia Leszno Toruń 8+3+2 (3,0,1,3,1) +3+2 Australia Jason Doyle
2 kwietnia 2022 Fogo Unia Leszno Toruń 9. 9+0 (3,1,1,1,3)+0 Polska Bartosz Zmarzlik
1 kwietnia 2023 Fogo Unia Leszno Toruń 11. 6 (1,0,2,1,2) Polska Bartosz Zmarzlik

Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
30 września 2001 Unia Tarnów Częstochowa 16. 0 (w,0,0,0,0) Jarosław Hampel
9 czerwca 2002 Unia Tarnów Leszno 3. 11+2 (2,3,0,3,3) Artur Bogińczuk
10 lipca 2003 Unia Tarnów Rybnik 5. 11 (3,3,1,2,2) Łukasz Romanek
8 lipca 2004 Unia Tarnów Piła 1. 13 (2,3,3,3,2)
2 października 2005 Unia Tarnów Toruń 2. 13 (2,2,3,3,3) Adrian Miedziński

Mistrzostwa Polski Par Klubowych[edytuj | edytuj kod]

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zawodnicy w Parze Klub Zwycięzca
2001 22 czerwca Piła 6. miejsce w eliminacjach Robert Wardzała Unia Tarnów Atlas Wrocław
2002 28 czerwca Wrocław 3. miejsce w eliminacjach Grzegorz Rempała, Robert Kużdżał Unia Tarnów Point-S Polonia Bydgoszcz
2003 1 sierpnia Leszno 3. miejsce w eliminacjach Grzegorz Rempała, Stanisław Burza Unia Tarnów Unia Leszno
2004 30 lipca Toruń 1 (21) (1,–,–,d,–,–) Marcin Rempała, Tomasz Gollob Unia Tarnów Apator Adriana Toruń
2005 18 września Wrocław 3. miejsce w eliminacjach Marcin Rempała, Grzegorz Rempała Unia Tarnów Marma Polskie Folie Rzeszów
2007 3 sierpnia Częstochowa 0 (24) (–,–,–,–,–,0) Tomasz Gollob, Rune Holta Unia Tarnów
2009 17 września Leszno 5+3 (21+3) (–,–,2,–,–,3) +3 Sebastian Ułamek, Piotr Świderski Unia Tarnów Falubaz Zielona Góra
2010 3 czerwca Toruń 4. 11 (19) (3,0,2,1,2,3) Damian Baliński, Sławomir Musielak Unia Leszno Unibax Toruń
2013 30 sierpnia Gorzów Wielkopolski 17 (25) (3,3,3,2,3,3) Maciej Janowski, Kacper Gomólski Unia Tarnów
2015 12 lipca Leszno 10 (16) (3,2,3,2) Artur Mroczka, Ernest Koza Unia Tarnów Fogo Unia Leszno
2016 8 kwietnia 2017 Rawicz 4 (23) (1,1,–,2,–,–) Piotr Pawlicki, Grzegorz Zengota Fogo Unia Leszno Betard Sparta Wrocław
2022 3 kwietnia Poznań 7 (21+3) (–,–,1,0,3,3) Jason Doyle, Piotr Pawlicki Fogo Unia Leszno Motor Lublin
2023 2 kwietnia Rzeszów 8 (22+2) (1,2,–,2,–,3) Chris Holder, Bartosz Smektała Fogo Unia Leszno Platinum Motor Lublin

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych[edytuj | edytuj kod]

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zawodnicy w Parze Klub Zwycięzca
2001 30 czerwca Rybnik 3. miejsce w eliminacjach Dawid Bendzera, Tomasz Budzik Unia Tarnów ZKŻ Polmos Zielona Góra
2002 7 lipca Piła 6. 12 (14) (2,3,1,1,2,3) Marcin Rempała, Dawid Bendzera Unia Tarnów BGŻ S.A. Polonia Piła
2003 15 czerwca Piła 6. 15 (16) (1,3,2,3,3,3) Marcin Rempała, Paweł Baran Unia Tarnów RKM Rybnik
2004 15 czerwca Częstochowa 17 (28) (2,3,3,3,3,3) Marcin Rempała, Paweł Baran Unia Tarnów
2005 26 maja Gorzów Wielkopolski 14 (23) (3,3,3,2,3,0) Marcin Rempała, Grzegorz Dzik Unia Tarnów Unia Leszno

Złoty Kask[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
14 października 2005 Unia Tarnów Rybnik 1. 14 (2,3,3,3,3)
6 czerwca 2007 Unia Tarnów Bydgoszcz 17. 1 (1) Grzegorz Walasek
30 kwietnia 2010 2009 Unia Leszno Zielona Góra 1. 15 (3,3,3,3,3)
16 września 2010 Unia Leszno Częstochowa 1. 13 (1,3,3,3,3)
24 kwietnia 2011 Unia Leszno Toruń 3. 12 (3,2,3,2,2) Adrian Miedziński
5 maja 2012 Azoty Tauron Tarnów Gorzów Wielkopolski 10. miejsce w półfinale Piotr Pawlicki
25 kwietnia 2013 Unia Tarnów Rawicz 13. 5 (2,1,1,0,1) Maciej Janowski
12 października 2014 Grupa Azoty Tauron Tarnów Rawicz 15. miejsce w eliminacjach Przemysław Pawlicki
14 kwietnia 2015 Unia Tarnów Lublin 6. miejsce w eliminacjach Przemysław Pawlicki
25 kwietnia 2016 Unia Tarnów Tarnów 3. 8 (3,3,2) Patryk Dudek
20 kwietnia 2017 Fogo Unia Leszno Zielona Góra 2. 10+3 (2,2,2,3,1) +3 Przemysław Pawlicki
19 kwietnia 2018 Fogo Unia Leszno Piła 3. 10+3 (1,3,1,3,2) +3 Jarosław Hampel
11 października 2019 Fogo Unia Leszno Gdańsk 15. 5 (0,0,1,1,3) Krzysztof Kasprzak
27 lipca 2020 Fogo Unia Leszno Bydgoszcz 4. 11 (1,2,2,3,3) Bartosz Zmarzlik
21 czerwca 2021 Fogo Unia Leszno Zielona Góra 2. 11+3 (0,3,3,3,2) +3 Bartosz Zmarzlik
18 kwietnia 2022 Fogo Unia Leszno Opole 9. 7 (t,1,3,0,3) Bartosz Zmarzlik
6 maja 2023 Fogo Unia Leszno Opole 8. 7 (3,1,1,1,1) Maciej Janowski

Srebrny Kask[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
24 lipca 2001 Unia Tarnów Zielona Góra 7. 9 (2,2,1,3,1) Rafał Okoniewski
5 września 2003 Unia Tarnów Bydgoszcz 2. 13 (1,3,3,3,3) Robert Miśkowiak
3 września 2004 Unia Tarnów Zielona Góra NS Adrian Miedziński
14 lipca 2005 Unia Tarnów Tarnów 1. 13 (2,3,2,3,3)

Brązowy Kask[edytuj | edytuj kod]

Dzień Rok Klub Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
6 września 2001 Unia Tarnów Ostrów Wielkopolski 6. 9 (0,3,1,2,3) Rafał Szombierski
25 lipca 2003 Unia Tarnów Toruń 1. 15 (3,3,3,3,3)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty Krzyż Zasługi za zasługi dla rozwoju sportu żużlowego w Polsce, za osiągnięcia sportowe (2010)[2]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Janusz Kołodziej, Marcin Rempała
  2. Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Sebastian Ułamek, Janusz Kołodziej, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob
  3. Skład zespołu: Rune Holta, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Adrian Miedziński, Janusz Kołodziej
  4. Skład zespołu: Krzysztof Kasprzak, Jarosław Hampel, Tomasz Gollob, Piotr Protasiewicz, Janusz Kołodziej
  5. Skład zespołu: Piotr Protasiewicz, Krzysztof Kasprzak, Janusz Kołodziej, Jarosław Hampel
  6. Skład zespołu: Bartosz Zmarzlik, Patryk Dudek, Maciej Janowski, Dominik Kubera, Janusz Kołodziej
  7. Skład zespołu: Janusz Kołodziej, Krystian Klecha, Marcin Rempała, Krzysztof Kasprzak, Karol Ząbik.
  8. Skład zespołu: Patryk Dudek, Maciej Janowski, Bartosz Zmarzlik, Kacper Woryna, Janusz Kołodziej
  9. 1 pkt przyznany za największą liczbę zwycięstw w danym turnieju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]