Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1971

Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1971
1971 FIM Ice Racing World Championship
1970	1972
Dyscyplina	Ice speedway
Organizator	FIM
	Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)	6-7 marca 1971; Inzell
Liczba zawodników	16 + 2 zawodników rezerwowych
I miejsce	Gabdrachman Kadyrow; ZSRR
II miejsce	Władimir Czekuszew; ZSRR
III miejsce	Milan Špinka; Czechosłowacja

Indywidualne Mistrzostwa Świata w ice speedwayu 1971 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1971. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.

Historia i zasady[edytuj | edytuj kod]

Po raz drugi finał mistrzostw świata rozegrany na sztucznie mrożonym torze w zachodnioniemieckim Inzell, po raz pierwszy w formie dwudniowych zawodów. Finał poprzedziły dwa trzyrundowe półfinały rozgrywane w Szwecji i Związku Radzieckim, które zwyciężyli Szwedzi Bernt Hörnfeldt i Conny Samuelsson.

Tytuł po raz czwarty wywalczył Gabdrachman Kadyrow, który jedyny punkt stracił w biegu 17., który zakończył na 2 miejscu, za Władimirem Cybrowem. Wicemistrzem został debiutant Władimir Czekuszew z 25 punktami. Trzecie miejsce zajął Czech, Milan Špinka, dla którego również był to pierwszy występ w finale mistrzostw świata, ale także pierwszy sezon w zawodach na torach lodowych^[1]. Bliski zajęcia miejsca na podium był Walerij Katiużanski, który po pierwszym dniu zmagań z 13 punktami zajmował 2. miejsce ex aequo z Czekuszewem, dzień później w pierwszej serii zanotował upadek, w ostatniej - zerwał taśmę^[2].

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie półfinałów rozegranych w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału awansowało po 7 zawodników. Z dzikimi kartami wystartowało dwóch zawodników gospodarzy - Hans Siegl i Christoph Betzl. Rolę rezerwowego miał pełnić mistrza świata z 1970 roku Antonín Šváb, jednak odniesiona w półfinale kontuzja uniemożliwiła mu wzięcie udziału w finale^[3], toteż na pozycjach rezerwowych startowali zawodnicy gospodarzy Alfred Döhr i Otto Barth.

Zakwalifikowani zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Václav Verner – awans z półfinału szwedzkiego

Milan Špinka – awans z półfinału radzieckiego

Bernt Hörnfeldt – zwycięzca półfinału szwedzkiego

Conny Samuelsson – zwycięzca półfinału radzieckiego

Kurt Westlund – 2. miejsce w półfinale radzieckim

Hans Holmqvist

Sven Sigurd

Tommy Johansson

Christoph Betzl – dzika karta

Hans Siegl – dzika karta

Gabdrachman Kadyrow – awans z półfinału szwedzkiego

Aleksandr Szczerbakow

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Poz	Zawodnik	1	2	Punkty
1	Gabdrachman Kadyrow	14	15	29
2	Władimir Czekuszew	13	12	25
3	Milan Špinka	9	12	21
4	Walerij Katiużanski	13	5	18
5	Władimir Cybrow			18
6	Jurij Dudorin			18
7	Sven Sigurd			18
8	Kurt Westlund			18
9	Conny Samuelsson			16
10	Bernt Hörnfeldt			13
11	Aleksandr Szczerbakow			12
12	Hans Holmqvist			11
13	Hans Siegl			9
14	Christoph Betzl			4
15	Tommy Johansson			4
16	Václav Verner			3
17	Alfred Döhr			1
18	Otto Barth			1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Před 40 lety: Milan Špinka přivezl bronz z ledařského mistrovství světa [online], SpeedwayA-Z.cz, 22 stycznia 2011 [dostęp 2022-01-30] (cz.).
↑ Личный ЧМ-1971 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-30] .
↑ СОВЕТСКИЕ ГОНЩИКИ СИЛЬНЕЙШИЕ! - Май 1971 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-30] .

[1] Před 40 lety: Milan Špinka přivezl bronz z ledařského mistrovství světa [online], SpeedwayA-Z.cz, 22 stycznia 2011 [dostęp 2022-01-30] (cz.).

[2] Личный ЧМ-1971 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-30] .

[3] СОВЕТСКИЕ ГОНЩИКИ СИЛЬНЕЙШИЕ! - Май 1971 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-30] .

[1]

[2]

[3]