Iza Michalewicz

Iza Michalewicz

Miejsce urodzenia	Wrocław
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Strona internetowa

Iza Michalewicz – polska reporterka, pisarka, pedagog.

Życiorys

Urodziła się we Wrocławiu. Skończyła polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim i podyplomowe dziennikarstwo na wydziale nauk politycznych UWr. Początkowo (1996 – 1999) jako freelancer współpracowała z wrocławskimi dziennikami: „Gazetą Wrocławską” i „Słowem Polskim”, pisząc głównie w działach kultury (recenzje teatralne, wywiady). W latach 2000 – 2005 publikowała na łamach miesięczników („Marie Claire”, „Zwierciadło”) i tygodników („Przekrój”, „Stolica”, Duży Format „Gazety Wyborczej”). W 2006 roku została reporterem tygodnika „Newsweek Polska”, gdzie zajmowała się reportażem społecznym. Pracowała w dzienniku „Polska The Times”, w piątkowym magazynie reporterów, a od 2008 roku pisała reportaże dla tygodnika „Polityka”. W 2011 roku związała się z magazynem reporterów Duży Format („Gazeta Wyborcza”), gdzie dzisiaj pracuje na stałe.

Książki

1. Bestsellerowa biografia Violetty Villas – „Villas. Nic przecież nie mam do ukrycia” (Świat Książki, 2011) 1. Współautorka.
2. „Życie to za mało”, zbiór reportaży z ostatnich dziesięciu lat reporterskiej pracy (Zwierciadło, 2014);
3. „Rozpoznani. Powstanie warszawskie” o bezimiennych do niedawna uczestnikach Powstania Warszawskiego, rozpoznanych na kadrach powstańczej kroniki filmowej (Agora, 2014). Współautorka.
4. „Pytania, których się nie zadaje. 12 reporterów. 12 ważnych odpowiedzi” (Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa „Bardziej Kochani”).
5. „Odwaga jest kobietą”, PWN, 2014.
6. „Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X”, Znak, 2018.
7. "Ballady morderców. Kryminalny Wrocław", W.A.B, 2021

Nagrody

Iza Michalewicz otrzymała nagrodę Grand Press za reportaż roku 2011 („Jolanta i ogień”, Duży Format) – wstrząsającą opowieść o Jolancie Brzeskiej, której śmierć stała się tragicznym symbolem ofiar eksmisji, prowadzonych przez bezwzględnych nowych zarządców kamienic. Reporterka była też dwukrotnie nominowana do Grand Press w latach 2012 i 2013. Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia nominowało ją dwukrotnie do nagrody Melchiorów w kategorii „Inspiracja Roku”. W 2014 otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za reportaż „Zakochaj się w Warszawie” (Duży Format).

Finalistka międzynarodowej Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki (2015), za książkę „Życie to za mało”.