Józef Bernard Pruszak
|
Ten artykuł od 2022-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Józef Bernard | |
Leliwa (herb szlachecki) | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec |
Aleksander Pruszak, pisarz ziemski pomorski |
Matka |
Marianna Trzcińska |
Żona |
1. Elżbieta Pląskowska, sędzianka ziemska świecka. |
Dzieci |
Z Pląskowską: |
Józef Bernard Pruszak herbu Leliwa (ur. 1702, zm. 24 sierpnia 1774)[1] – kasztelan gdański[2] w latach 1766-1774, polityk, działacz sejmowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w rodzinie szlachty pruskiej[2], jako syn Aleksandra, pisarza ziemskiego pomorskiego i Marianny z Trzcińskich[3], sędzianki chełmińskiej). Od wczesnych lat przygotowywany do służby wojskowej i publicznej. Już w 1730 zostaje posłem tczewskim na sejm w 1731 (zerwany), jako pisarz ziemski pomorski (może pro tunc?). W 1731 obrany sędzią ziemskim mirachowskim. W 1733 po śmierci Augusta II, obrany sędzią kapturowym województwa pomorskiego i posłem tczewskim na sejm konwokacyjny. Na sejmie elekcyjnym wbrew instrukcjom sejmikowym poparł Augusta III. Również w 1735 obrany posłem pomorskim na sejm pacyfikacyjny, gdzie próbował wzmocnić pozycję stronnictwa saskiego. Po objęciu władzy przez Augusta III, związał się z Familią Czartoryskich, dzięki których poparciu został w 1746 deputatem na Trybunał Koronny. Pod koniec lat 50. XVIII wieku po zerwaniu Familii z dworem, opowiedział się po stronie dworu. Podpisał w 1759 manifest tzw. "Patriotów Pruskich" wymierzony w Pawła Michała Mostowskiego, nieuznawanego przez szlachtę pruską wojewodę pomorskiego. Daleko było mu jednak do radykalizmu przywódców tego stronnictwa. W 1763 obrany komisarzem na Trybunał Skarbowy Koronny w Radomiu. W tym czasie ponownie zbliżył się do obozu "Familii". Po objęciu tronu przez Stanisława Augusta, stronnictwo dworskie zdecydowało się na powierzenie mu urzędu kasztelana gdańskiego. Próbował w tym czasie nie dopuścić do konfederacji malkontentów w Prusach. Podczas Konfederacji Barskiej, zachowywał neutralność, mimo że młodsi synowie Wojciech i Józef wzięli w niej czynny udział. Z początkiem 1772 wraz z innymi senatorami pruskimi protestował u króla pruskiego wobec postępowania jego wojsk w Prusach Królewskich. Po upadku Konfederacji i I rozbiorze był zmuszony poprzez syna złożyć hołd Fryderykowi II. Był to faktyczny kres jego wieloletniej działalności publicznej. Zmarł jesienią 1774.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze starej niemieckiej rodziny rycerskiej, która wedle tradycji nosiła nazwisko von Preuss[2]. Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Elżbieta Pląskowska (zm. ok. 1735)[4], sędzianka ziemska świecka[5], córka Mikołaja, z którą miał co najmniej pięcioro dzieci[4], z nich najbardziej znany był Tomasz. Drugą jego małżonką była Elżbieta (Justyna) Grabowska (zm. 1796), kasztelanka chełmińska, córka Andrzeja Teodora, a siostra Adama Stanisława, biskupa warmińskiego i Jana Michała, kasztelana gdańskiego i elbląskiego. Z drugiego małżeństwa syn Józef (1738-1803), był rotmistrzem pomorskim, porucznikiem wojsk koronnych, uczestnikiem konfederacji barskiej, a w 1769 ławnym ziemskim mirachowskim. Po roku 1772 osiadł w Warszawie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Bernard Pruszak h. Leliwa [online], geni_family_tree [dostęp 2023-01-18] (pol.).
- ↑ a b c Pruszak, [w:] Seweryn Uruski , Rodzina : herbarz szlachty polskiej / 14 Pika - Pryż, wyd. Reprint [der Ausg.] Warszawa 1917, t. 14, Poznań: Wydawn. Heroldium, 1999, s. 373, ISBN 83-86005-26-2, OCLC 163378468 [dostęp 2023-01-18] .
- ↑ Marianna Pruszak Czapiewska [online], geni_family_tree [dostęp 2023-01-18] (pol.).
- ↑ a b Elżbieta Pruszak Czapiewska [online], geni_family_tree [dostęp 2023-01-18] (pol.).
- ↑ Pruszak, [w:] Seweryn Uruski , Rodzina : herbarz szlachty polskiej / 14 Pika - Pryż, wyd. Reprint [der Ausg.] Warszawa 1917, t. 14, Poznań: Wydawn. Heroldium, 1999, s. 374, ISBN 83-86005-26-2, OCLC 163378468 [dostęp 2023-01-18] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Dygdala, Józef Pruszak, PSB XVIII, z. 4, 1984-1985, s. 595-596.
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, t. VII, s. 528.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. XIV, s. 374.
- Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wiek, 1990, s. 92, 124, 126.
- Złota Księga Szlachty Polskiej, t. I, s. 81.
- Deputaci świeccy Trybunału Głównego Koronnego
- Kasztelanowie gdańscy
- Komisarze Trybunału Skarbowego Koronnego
- Posłowie na sejm zwyczajny 1730
- Posłowie na sejm konwokacyjny 1733
- Pruszakowie herbu Leliwa
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Senatorowie za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego
- Sędziowie kapturowi (województwo pomorskie)
- Sędziowie ziemscy mirachowscy
- Szlachta Prus Królewskich
- Urzędnicy ziemscy I Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1774
- Urodzeni w XVIII wieku