Józef Kwiatkowski (nauczyciel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kwiatkowski
Ilustracja
Józef Kwiatkowski (pierwszy z prawej) z członkami Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy marszałku Senatu (2008)
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1939
Janiańce

Zawód, zajęcie

nauczyciel, działacz oświatowy

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Odznaka Honorowa za Zasługi dla Polonii i Polaków za Granicą

Józef Kwiatkowski, lit. Juzef Kvetkovskij (ur. 25 marca 1939 w Janiańcach[1]) – litewski nauczyciel i działacz oświatowy narodowości polskiej, poseł na Sejm Republiki Litewskiej (2012–2016).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1957 ukończył szkołę średnią z polskim językiem wykładowym w Wersoce. Studiował w instytucie nauczycielskim w Nowej Wilejce, a następnie w Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym im. Aleksandra Hercena w Leningradzie, gdzie w 1964 uzyskał specjalność nauczyciela historii.

Po ukończeniu studiów kierował wydziałem wychowania fizycznego i sportu w Nowej Wilejce, a następnie w rejonie wileńskim. W kolejnych latach pracował jako nauczyciel historii w szkole średniej w Niemenczynie. Przez wiele lat był dyrektorem rejonowej szkoły wieczorowo-zaocznej dla dorosłych w Niemenczynie[1]. W 1985 podjął pracę w Ministerstwie Oświaty Litewskiej SRR[2]. Na początku lat 90. był zastępcą kierownika wydziału kultury i oświaty rejonu wileńskiego ds. szkolnictwa. Następnie był nauczycielem w Szkole Podstawowej im. Mariana Zdziechowskiego w Suderwie[3].

W 1990 brał udział w zakładaniu Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”, w której w latach 90. objął funkcję prezesa. W latach 2000, 2003, 2007 i 2011[4] był wybierany do Rady Miejskiej Wilna jako kandydat Akcji Wyborczej Polaków na Litwie. Od 2008 był członkiem Litewskiej Rady Oświaty. W 2000, 2004 i 2008 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia AWPL. W wyborach w 2012 wystartował po raz kolejny z 7. miejsca na liście krajowej, w wyniku głosowania otrzymał 3. wynik wśród kandydatów tego ugrupowania, uzyskując tym samym mandat poselski[5]. Cztery lata później nie został ponownie wybrany.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (1998)[6] i Komandorskim (2010)[7] Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Polonii i Polaków za Granicą (2023)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przedstawiamy kandydatów do rad samorządowych. „Tygodnik Wileńszczyzny”. Nr 6, lutego 2007. [dostęp 2012-10-27]. 
  2. Krystyna Adamowicz. Wysoka ocena dodaje mi sił i wiary, że taka praca jest potrzebna. „Kurier Wileński”, s. 7, 17 lutego 2007. 
  3. Duomenys apie kandydatą. lrs.lt, 19 marca 2000. [dostęp 2012-10-27]. (lit.).
  4. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. [dostęp 2012-10-27]. (lit.).
  5. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2012-10-27]. (lit.).
  6. M.P. z 1998 r. nr 39, poz. 535
  7. M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 113
  8. Oświadczenie Forum Wileńskiego ws. Odznak za Zasługi dla Polonii i Polaków za Granicą. wilnoteka.pl, 3 maja 2023. [dostęp 2023-05-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]