Józef Merunowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Merunowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1849
Czerniowce

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1912
Lwów

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Zawód, zajęcie

lekarz

Tytuł naukowy

doktor wszech nauk lekarskich

Alma Mater

Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)
Grobowiec Merunowiczów

Józef Merunowicz (ur. 31 grudnia 1849 w Czerniowcach, zm. 9 kwietnia 1912 we Lwowie) – lekarz, doktor wszech nauk lekarskich, c. i k. urzędnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był bratem Teofila[1].

Ukończył gimnazjum w Drohobyczu i we Lwowie. Ukończył studia lekarskie w Krakowie[1]. 28 lipca 1873 na Uniwersytecie Jagiellońskim otrzymał stopień doktora wszech nauk lekarskich[2]. Jeszcze przed promocją został asystentem kliniki lekarskiej przy Uniwersytecie[1]. Po otrzymaniu stypendium cesarskiego pracował przez trzy semestry w fizjologicznym instytucie w Lipsku pod kierunkiem profesora dr Ludwiga[1]. Po powrocie osiadł w Stanisławowie jako wolny lekarz[1]. Po dwóch latach przeniósł się do Lwowa[1]. W 1878 roku wstąpił do służby sanitarnej w C. K. Namiestnictwie[1]. W 1887 mianowany radcą namiestnictwa i krajowym referentem sanitarnym. W 1911 był referentem spraw sanitarnych w C. K. Namiestnictwie[3]. Pełnił funkcję protomedyka Galicji[1][4]. Pracował w charakterze radcy dworu[5][3]. Był członkiem honorowym Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego[3], Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego. Zajmował się rozwojem Krynicy. Prowadził biuro i był szefem Czerwonego Krzyża we Lwowie[6]. Był autorem publikacji naukowych[4].

Miał czterech synów: Romana - lekarza powiatowego w Chrzanowie, Feliksa - dyrektora miejskiej Kasy Oszczędności w Samborze, Zygmunta - urzędnika technicznej kontroli skarbowej i zakładu uniwersyteckiego do badania środków spożywczych w Krakowie, Jana i dwie córki[7]

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Zgon wybitnego lekarza. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 7, 20 kwietnia 1912. 
  2. Wiadomości urzędowe. „Przegląd Lekarski”. Nr 31, s. 251, 2 sierpnia 1873. 
  3. a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 1.
  4. a b c Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 351. ISBN 83-04-02817-4.
  5. Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 188 z 19 sierpnia 1909. 
  6. Promedyk dr. Józef Merunowicz. „Kurjer Lwowski”. Nr 164, s. 3, 11 kwietnia 1912. 
  7. Nekrologia. dr Józef Merunowicz. „Czas”. Nr 164, s. 3, 11 kwietnia 1912. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]