Jürgen Untermann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jürgen Untermann (ur. 24 października 1928 w Rheinfelden (Baden), zm. 7 lutego 2013 w Brauweiler[1]) – niemiecki językoznawca, indoeuropeista, filolog i epigrafik.

Uczeń Hansa Krahego i Ulricha Schmolla, studiował na uniwersytetach we Frankfurcie i Tybindze. Obejmował stanowisko profesora językoznawstwa diachronicznego na uniwersytecie w Kolonii. Jego badania koncentrują się na językach w ruinie (Trümmersprachen) Włoch i Półwyspu Iberyjskiego. Uważany za największy autorytet w dziedzinie języków paleoiberyjskich, w szczególności iberyjskiego. Wydał zbiór inskrypcji paleoiberyjskich – Monumenta Linguarum Hispanicarum i usystematyzował onomastykę iberyjską.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Die vorgriechischen Sprachen Siziliens. Wiesbaden, 1958
  • Die venetischen Personennamen. Wiesbaden, 1961
  • Elementos de un atlas antroponímico de la Hispania Antigua. Madryt, 1965
  • Monumenta Linguarum Hispanicarum. I. Die Münzlegenden. Wiesbaden, 1975
  • Monumenta Linguarum Hispanicarum II: Die Inschriften in iberischer schrift aus Südfrankreich. Wiesbaden, 1980
  • Monumenta Linguarum Hispanicarum III: Die iberischen inschriften aus Spanien. Wiesbaden, 1990
  • Monumenta Linguarum Hispanicarum IV: Die tartessischen, keltiberischen und lusitanischen inschriften. Wiesbaden, 1997
  • Wörterbuch des Oskisch-Umbrischen. Heidelberg, 2000

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. For what they were... we are: Linguist Jürgen Untermann has died, forwhattheywereweare.blogspot.com [dostęp 2017-11-24].