Język lolak
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
<50 (2017)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | llq | ||
| IETF | llq | ||
| Glottolog | lola1250 | ||
| Ethnologue | llq | ||
| BPS | 0489 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lolak – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Północny w Indonezji, przez niewielką społeczność Lolak (kecamatan Lolak, kabupaten Bolaang Mongondow)[2][3]. Poważnie zagrożony wymarciem, biegle posługuje się nim mniej niż 50 osób (2017)[1].
Pierwotnie został powiązany z językiem mongondow[4] i był wręcz opisywany jako jego dialekt, ale nie wydaje się to słuszne[5]. Według nowszej propozycji jest bliżej spokrewniony z językiem gorontalo, przy czym obfituje w pożyczki słownikowe z mongondow[2][4]. Jego przynależność do języków gorontalskich zasugerował J.N. Sneddon w 1991 r., na podstawie analizy wspólnych innowacji[6].
Społeczność Lolak to niewielka grupa językowa, obszar użytkowania tego języka ogranicza się do trzech sąsiednich wsi (Lolak, Mongkoinit i Motabang)[7]. Jest wypierany przez inne języki, takie jak indonezyjski[2] i malajski miasta Manado, który wywiera ogromny wpływ na języki północnego Celebesu[8]. Już w latach 90. XX wieku znajdował się pod presją obu tych języków i nie posługiwały się nim osoby z młodszego pokolenia[9]. W dwóch wsiach dzieci miały ograniczoną (bierną) jego znajomość, a w trzeciej miejscowości był zupełnie nieznany tej grupie wiekowej[10]. W użyciu jest także dominujący lokalnie język mongondow[11][12]. Dodatkowo w populacji regionu duży udział ma ludność napływowa (Sangir i Minahasa)[13].
Dokumentacja jest ograniczona. Przez dłuższy czas pozostawał całkowicie nieopisany (nie został bliżej omówiony w źródłach niderlandzkich), przy czym w latach 80. i 90. XX wieku zebrano pewne dane słownikowe[14]. W latach 90. powstało też opracowanie gramatyczne w języku indonezyjskim (Struktur bahasa Lolak, 1996)[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lobel i Paputungan 2017 ↓, s. 329.
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lolak, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Barbara F. Grimes, Joseph E. Grimes, Malcolm D. Ross, Charles E. Grimes, Darrell T. Tryon: Listing of Austronesian languages. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin: Walter de Gruyter, 1995, s. 197, seria: Trends in Linguistics. Documentation 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.121. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. (ang.).
- ↑ a b David Mead: Classification of Sulawesi Languages. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
- ↑ Sneddon 1991 ↓, s. 299.
- ↑ Sneddon 1991 ↓.
- ↑ Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 21.
- ↑ Lobel i Paputungan 2017 ↓, s. 328, 331.
- ↑ Danie i in. 1996 ↓, s. 3.
- ↑ Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 129.
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 511.
- ↑ Sneddon 1991 ↓, s. 301.
- ↑ David Mead: Lolak. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-31)]. (ang.).
- ↑ Lobel i Paputungan 2017 ↓, s. 331.
- ↑ Danie i in. 1996 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Akun Danie, A. B. G. Rattu, J. Rangubang, H. M. Meruntu, N. Hiariey: Struktur bahasa Lolak. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1996. ISBN 979-459-679-5. OCLC 605206271. [dostęp 2023-01-14]. (indonez.).
- Jason William Lobel, Ade Tatak Paputungan. Notes from the field: Lolak: Another moribund language of Indonesia, with supporting audio. „Language Documentation & Conservation”. 11, s. 328–366, 2017. OCLC 7755370669. [dostęp 2023-01-14]. [zarchiwizowane z adresu 2023-01-14]. (ang.).
- Scott Merrifield, Martinus Salea: North Sulawesi Language Survey. Dallas: Summer Institute of Linguistics, 1996, seria: Publications in Sociolinguistics 1. ISBN 1-55671-000-3. OCLC 36657959. (ang.).
- James N. Sneddon: The position of Lolak. W: Ray Harlow (red.): VICAL 2: Western Austronesian and Contact Languages: Papers from the Fifth International Conference on Austronesian Linguistics. Cz. 1–2. Auckland: Linguistic Society of New Zealand, 1991, s. 299–318. ISBN 0-908928-00-9. OCLC 59606647. (ang.).
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jason Lobel i inni, Lolak Talking Dictionary [online], Living Tongues Institute for Endangered Languages, 2017 [dostęp 2023-05-30] (ang. • indonez.).