Język malajski makasarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
bahasa Melayu Makassar
Obszar

Celebes Południowy (Indonezja)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 9 wyłącznie język drugi
Kody języka
ISO 639-3 mfp
IETF mfp
Glottolog maka1305
Ethnologue mfp
BPS 0568 0
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język malajski makasarski (bahasa Melayu Makassar) – język pochodzenia austronezyjskiego używany w prowincji Celebes Południowy w Indonezji, zwłaszcza w mieście Makassar. Służy jako środek komunikacji nieformalnej[1]. Stał się również dominującym językiem wehikularnym na terenie prowincji[2]. Jest wykorzystywany w kontaktach między Makasarczykami, Bugisami i innymi grupami etnicznymi[3]. Całkowita liczba użytkowników jest nieznana[4].

Jest to język mieszany – zawiera słownictwo i morfologię derywacyjną pochodzenia malajskiego oraz właściwości fleksyjne pochodzenia makasarskiego, składnia ma zaś mieszane podłoże malajsko-makasarskie[1]. Wraz z zanikiem rodzimego języka makasarskiego zyskuje na znaczeniu jako język ojczysty[5]. Pod pewnymi względami przypomina bazarową odmianę języka malajskiego (Bazaar Malay)[5], lecz nie jest bliżej spokrewniony ze wschodnimi odmianami handlowymi (jak np. malajski miasta Manado czy malajski wyspy Ternate)[4]. Współistnieje ze standardowym językiem indonezyjskim[1].

W nowszych wydaniach publikacji Ethnologue (23, 24) został określony jako „indonezyjski makasarski” (Makassar Indonesian)[6][7]. Wcześniej używano nazwy „malajski makasarski” (Makassar Malay)[8]. Należy bowiem odróżnić współczesny język miasta od historycznej odmiany malajskiego, która była używana w regionie do kontaktów międzyetnicznych. Nie jest jednak jasne, czy istnieje wyraźna granica między tym wariantem języka a dzisiejszym językiem mieszanym[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Adelaar i in. 1996 ↓, s. 682.
  2. Collins 2022 ↓, 6. Malay in Other Settings. Cytat: [...] moreover, it remains the dominant vehicular language of the province.
  3. Subhan Zein: Language Policy in Superdiverse Indonesia. Abingdon–New York: Routledge, 2020, s. 35, seria: Routledge Studies in Sociolinguistics. DOI: 10.4324/9780429019739. ISBN 978-0-429-01973-9. ISBN 978-0-367-02954-8. LCCN 2019031403. OCLC 1139891689. (ang.).
  4. a b David Mead: Makassar Indonesian. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  5. a b Makassarese Malay. Jakarta Field Station of the Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology, 2003-06-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-04)]. (ang.).
  6. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Indonesian, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 24, Dallas: SIL International, 2021 [dostęp 2021-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-12] (ang.).
  7. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Indonesian, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (ang.).
  8. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Malay, Makassar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14] (ang.).
  9. Anthony Jukes: A Grammar of Makasar: A Language of South Sulawesi, Indonesia. Boston: Brill, 2019, s. 31, seria: Grammars and Sketches of the World’s Languages, Mainland and Insular South East Asia 10. DOI: 10.1163/9789004412668. ISBN 978-90-04-41266-8. OCLC 1130902791. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]