Język malajski stanu Sabah
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3 mln (2013) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | msi | ||
| IETF | msi | ||
| Glottolog | saba1263 | ||
| Ethnologue | msi | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język malajski stanu Sabah (bahasa Melayu Sabah) – dialekt języka malajskiego używany w stanie Sabah w Malezji.
Według danych z 2013 roku posługuje się nim 3 mln ludzi. Stanowi główny język ludności stanu Sabah, gdzie jest powszechnie używany jako środek kontaktów międzyetnicznych[1]. Dla większości użytkowników jest językiem drugim, choć w 2011 r. odnotowano, że zaczął być przyswajany jako język ojczysty, m.in. przez osoby mieszanego pochodzenia[2].
Wykazuje odrębności od standardowego języka malajskiego. Znalazł się pod wpływem malajskiego Brunei oraz języków etnicznych, z których zaczerpnął część słownictwa[1]. Występują zapożyczenia leksykalne z języka kadazan-dusun i dialektów południowochińskich[3].
Często nie jest rozpatrywany jako odrębny dialekt malajski. Przypuszczalnie wynika to z braku silnej tradycji literackiej i kulturowej powiązanej z regionem Sabah (inaczej niż w przypadku sułtanatów Brunei i Banjarmasin). Wcześniej był opisywany jako pochodna malajskiego Brunei lub język pidżynowy oparty na malajskim[4]. Z doniesień terenowych wynika, że jest stosunkowo bliski językowi indonezyjskiemu[5]. Twierdzenie, że chodzi wręcz o dialekt bliższy językowi indonezyjskiemu, wydaje się wyrastać z regionalnego poczucia tożsamości, niemniej malajski stanu Sabah istotnie wykazuje znaczne wpływy leksyki indonezyjskiej[6].
Należy do grupy języków malajskich, według klasyfikacji Ethnologue stanowi język w obrębie tzw. makrojęzyka malajskiego[1].
Nie ma wykształconego systemu pisowni, jego użycie przeważa w komunikacji nieformalnej. Jest zapisywany przy użyciu standardowych zasad ortografii malajskiej[1]. W użyciu jest również standardowy język malajski, który służy do kontaktów z osobami z zewnątrz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Malay, Sabah, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Hoogervorst 2011 ↓, s. 51.
- ↑ Hoogervorst 2011 ↓, s. 62–64.
- ↑ Hoogervorst 2011 ↓, s. 51–52.
- ↑ Barbara F. Grimes: The ’Ethnologue’, Language Surveys, and Sociolinguistics. W: Christina Bratt Paulston, G. Richard Tucker (red.): The Early Days of Sociolinguistics: Memories and Reflections. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1997, s. 285–294 (patrz s. 292). ISBN 978-1-55671-022-3. OCLC 38313272. [dostęp 2021-08-14]. Cytat: However, the variety of Malay used in everyday life is Sabah Malay, not Standard Malay, the national language. The use of the term ”Malay” obscures the difference between the two varieties. Field linguists report that Sabah Malay is closer to Indonesian than to Standard Malay. (ang.).
- ↑ Hoogervorst 2011 ↓, s. 62.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tom G. Hoogervorst. Some introductory notes on the development and characteristics of Sabah Malay. „Wacana, Journal of the Humanities of Indonesia”. 13 (1), s. 50–77, 2011. DOI: 10.17510/wjhi.v13i1.9. ISSN 2407-6899. [dostęp 2022-11-01]. (ang.).