Język maore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ماور مايوت
Maore Comorian
Obszar

Majotta, Komory, Madagaskar, Reunion, Eswatini

Liczba mówiących

157 tys.[1]

Pismo/alfabet

arabskie, łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 swb
IETF swb
Glottolog maor1244
Ethnologue swb
WALS com
SIL swb
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język maore (maore komoryjski, komoryjski suahili, komoro, shimaore) – język z zespołu suahilskiego, używany głównie na wyspie Majotta w Archipelagu Komoryjskim (152 tys. osób), ale także na Madagaskarze, Reunionie i w Eswatini. W 1995 roku przetłumaczono na ten język Nowy Testament[1].

Dialekty[edytuj | edytuj kod]

W nawiasach podano zasięg terytorialny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Comorian, Maroe, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).