Język ot danum
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
79 tys. (2007)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | otd | ||
| IETF | otd | ||
| Glottolog | otda1235 | ||
| Ethnologue | otd | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ot danum (a. uud danum[2][3]), także: dohoi[4], malahoi[1], kadorih[4] – język austronezyjski używany w Indonezji na wyspie Borneo (Kalimantan), przez grupę etniczną Ot Danum[5]. Według danych z 2007 roku posługuje się nim blisko 79 tys. osób[1].
Jest znacznie zróżnicowany dialektalnie[1]. Częsta jest wielojęzyczność. W użyciu jest również język ngaju (lokalna lingua franca), a w mniejszym zakresie język indonezyjski. Oba te języki są źródłami zapożyczeń dla ot danum, przy czym wpływ języka narodowego nasilił się pod wpływem telewizji[6].
Stanowi środek komunikacji jedynie w obrębie grupy etnicznej, przeważnie jest nieznany osobom z zewnątrz. W sferze religijnej i kontaktach międzygrupowych dominują języki ngaju i indonezyjski[7].
Został opisany w postaci kilku opracowań gramatycznych (1990, 2005, 2008)[8][2][9]. Istnieje także słownik z 2012 r.[3] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ot Danum, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Martina, Hari Purwiati, Musfeptial: Morfologi Bahasa Dayak Uud Danum. Pontianak: Balai Bahasa Provinsi Kalimantan Barat, 2005. [dostęp 2023-01-15]. (indonez.).
- ↑ a b Chairil Effendy, Dedy Ari Asfar, Agus Syahrani, Rafael Syamsuddin, Prima Duantika: Kamus bahasa Uud Danum-Indonesia. Pontianak: Edukasi Press, 2012. ISBN 978-602-19050-2-9. OCLC 957464630. (indonez.).
- ↑ a b Inagaki 2006 ↓, s. 41.
- ↑ M. Junus Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L-Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 647. OCLC 1027453789. [dostęp 2021-08-19]. (indonez.).
- ↑ Inagaki 2006 ↓, s. 42–43.
- ↑ Inagaki 2006 ↓, s. 42.
- ↑ Surya Taib, Anneke Erland, Sumardi Saragih: Morfosintaksis bahasa Ot Danum. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1990. ISBN 979-459-124-6. OCLC 609807767. [dostęp 2023-01-15]. (indonez.).
- ↑ Kazuya Inagaki: Kadori-go: Boruneo-jima no ōsutoroneshia-kei gengo no kijutsu. Kyoto University, 2008. OCLC 957872504. [dostęp 2023-01-15]. (jap.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazuya Inagaki. A sketch on the morphosyntax of Kadorih (Dohoi : Austronesian). „Kyoto University Linguistic Research”. 25, s. 41–65, 2006. OCLC 957838347. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kamus Ut Danum-Indonesia. Balai Bahasa Provinsi Kalimantan Tengah. [dostęp 2024-03-03]. (indonez.).