Język takia
| Obszar |
prowincja Madang (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
25 tys. (2002)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tbc | ||
| IETF | tbc | ||
| Glottolog | taki1248 | ||
| Ethnologue | tbc | ||
| WALS | tak | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język takia – język austronezyjski używany w prowincji Madang w Papui-Nowej Gwinei, na wyspach Bagabag i Karkar oraz we wsiach Megiar i Serang na wybrzeżu Nowej Gwinei. Według danych z 2002 r. posługuje się nim 25 tys. osób[1].
Wszyscy jego użytkownicy porozumiewają się w tok pisin, a wielu z nich zna także angielski. W piśmie posługują się zwykle tok pisin, gedaged bądź angielskim[2].
Znalazł się pod wpływem papuaskiego języka waskia (również z wyspy Karkar), z którego zaczerpnął semantykę i składnię, zachowując jednak własny zasób leksykalny (ang. metatypy)[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Takia, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Tryon 2007 ↓, s. 396–397.
- ↑ Heine 2008 ↓, s. 45.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Darrell Tryon: The Languages of the Pacific Region: the Austronesian Languages of Oceania. W: Matthias Brenzinger (red.): Language Diversity Endangered. Berlin: De Gruyter Mouton, 2007, s. 391–410. DOI: 10.1515/9783110905694-019. ISBN 978-3-11-090569-4. OCLC 979749010. [dostęp 2022-07-29]. (ang.).
- Bernd Heine: Contact-induced word order change without word order change. W: Peter Siemund, Noemi Kintana (red.): Language Contact and Contact Languages. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company, 2008, s. 33–60, seria: Hamburg Studies on Multilingualism 7. DOI: 10.1075/hsm.7.04hei. ISBN 978-90-272-1927-5. [dostęp 2022-07-29]. (ang.).