Jacek Chrobaczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Chrobaczyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1948
Sanok

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Doktorat

1979

Habilitacja

1987

Profesura

1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Jacek Chrobaczyński (ur. 6 listopada 1948 w Sanoku) – polski historyk, profesor zwyczajny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku z 1966[1]. Studia historyczne ukończył w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w 1974. Doktorat obronił w 1979, a habilitację w 1987. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1997.

Specjalizuje się w historii najnowszej Polski i powszechnej. Pełni funkcję kierownika Katedry Najnowszej Historii Polski Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Autor kilkunastu książek i ponad 120 publikacji[2]. Jest członkiem Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych Polskiej Akademii Umiejętności. Został współpracownikiem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i Instytutu Pamięci Narodowej.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły. Sanok: 2008, s. 284.
  2. Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 71.
  3. Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 72.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]