Jacek Magdziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Magdziński
Data i miejsce urodzenia

20 września 1986
Poznań

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Wybrzeże Rewalskie Rewal

Kariera juniorska
Lata Klub
Promień Kowalewo Pomorskie
2004–2005 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005 Obra Kościan (0)
2006 Arka Nowa Sól (2)
2007 1. FC Germania Egestorf/Langreder
2007–2009 Flota Świnoujście 51 (15)
2009–2010 Zawisza Bydgoszcz 28 (7)
2010 Flota Świnoujście 7 (1)
2011 Chojniczanka Chojnice 11 (2)
2011–2012 Gwardia Koszalin 26 (13)
2012 Farnborough 3 (0)
2012 Billericay Town 2 (0)
2012 Wealdstone 2 (0)
2012 Walton & Hersham 3 (0)
2013 Gwardia Koszalin 31 (17)
2014 Puszcza Niepołomice 11 (0)
2014 Promień Kowalewo Pomorskie
2014 Unikat Osiek (futsal) 3 (2)
2015 Académica Petróleos do Lobito 28 (10)
2016 Progresso Associação do Sambizanga 3 (0)
2016 Sport Luanda e Benfica 13 (3)
2017 Sagrada Esperança 7 (2)
2021– Wybrzeże Rewalskie Rewal
  1. ↑ Aktualne na: 26 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jacek Magdziński (ur. 20 września 1986 w Poznaniu) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako junior występował w Promieniu Kowalewo Pomorskie i Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski[1]. Seniorską karierę rozpoczynał w partnerskim klubie Dyskobolii – Obrze Kościan[1][2]. W rundzie wiosennej sezonu 2005/2006 grał w Arce Nowa Sól, zdobywając dwa gole[3]. Następnie grał w niemieckiej Germanii Egestorf/Langreder, a w połowie 2007 roku został zawodnikiem Floty Świnoujście. 4 grudnia 2007 roku wystąpił w spotkaniu Pucharu Ekstraklasy w barwach Lecha Poznań (1:0 z Zagłębiem Lubin). W sezonie 2007/2008 we Flocie zdobył dziewięć ligowych bramek i awansował z klubem do I ligi. Sezon 2009/2010 spędził w Zawiszy Bydgoszcz, po czym wrócił na krótko do Floty. Następnie grał w Chojniczance, a po zakończonych niepowodzeniem testach w Bytovii Bytów[4], został piłkarzem trzecioligowej Gwardii Koszalin[1].

Po zakończeniu sezonu 2011/2012 przebywał na testach m.in. w Inverness Caledonian Thistle, jednak klub nie zdecydował się go zatrudnić[5]. Magdziński został zatem zawodnikiem Farnborough F.C., a w rundzie jesiennej sezonu 2012/2013 występował jeszcze w trzech innych klubach Conference i Isthmian League: Billericay Town F.C., Wealdstone F.C. i Walton & Hersham F.C. Łącznie w tych klubach zagrał w dziesięciu meczach i na rundę wiosenną powrócił do Gwardii Koszalin, gdzie przez rok zdobył 17 goli w 31 spotkaniach w lidze. W rundzie wiosennej sezonu 2013/2014 reprezentował Puszczę Niepołomice, a następnie swój pierwszy klub – Promień Kowalewo Pomorskie[1]. Pd koniec 2014 roku grał także na pozycji rozgrywającego jako futsalista Unikatu Osiek, zdobywając dwa gole w trzech meczach I ligi[6].

Za sprawą menadżera Ersana Parlatana na początku 2015 roku został zawodnikiem angolskiego Académica Petróleos do Lobito – beniaminka Giraboli[7], podpisując z klubem dziesięciomiesięczny kontrakt[8]. W ten sposób stał się trzecim, po Robercie Gaszyńskim (1990, Bidvest Wits FC) i Robercie Stachurze (2004, CA Bizertin), Polakiem grającym w Afryce[9]. W Giraboli zadebiutował, kiedy to rozegrał 90 minut w przegranym 0:1 spotkaniu z FC Bravos do Maquis[10]. Ogółem w sezonie 2015 zdobył dziesięć goli, stając się najlepszym strzelcem klubu[11]. W sezonie 2016 grał w Progresso Associação do Sambizanga i Sport Luanda e Benfica. W styczniu 2017 roku podpisał roczny kontrakt z GD Sagrada Esperança[12]. W klubie tym rozegrał siedem meczów i po rundzie wiosennej został zwolniony na wolny transfer[1].

W 2021 roku został piłkarzem Wybrzeża Rewalskiego Rewal[1]. 14 listopada zdobył 22 gole w wygranym 53:0 spotkaniu klasy okręgowej z Pomorzaninem Nowogard[13].

Był studentem w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy[14].

Statystyki ligowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Liga Mecze Gole
2005/2006 (j) Obra Kościan Polska III liga ? 0
2005/2006 (w) Arka Nowa Sól Polska III liga ? 2
2007/2008 Flota Świnoujście Polska III liga 23 9
2008/2009 Flota Świnoujście Polska I liga 28 6
2009/2010 Zawisza Bydgoszcz Polska II liga 28 7
2010/2011 (j) Flota Świnoujście Polska I liga 7 1
2010/2011 (w) Chojniczanka Chojnice Polska II liga 11 2
2011/2012 Gwardia Koszalin Polska III liga 26 13
2012/2013 (j) Farnborough F.C. Anglia Conference South 3 0
2012/2013 (j) Billericay Town F.C. Anglia Conference South 2 0
2012/2013 (j) Wealdstone F.C. Anglia Isthmian Premier Division 2 0
2012/2013 (j) Walton & Hersham F.C. Anglia Isthmian Division One South 3 0
2012/2013 (w) Gwardia Koszalin Polska III liga 14 9
2013/2014 (j) Gwardia Koszalin Polska III liga 17 8
2013/2014 (w) Puszcza Niepołomice Polska I liga 11 0
2015 Académica Petróleos do Lobito Angola Girabola 28 10
2016 (w) Progresso Associação do Sambizanga Angola Girabola 3 0
2016 (j) Sport Luanda e Benfica Angola Girabola 13 3
2017 (w) GD Sagrada Esperança Angola Girabola 7 2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Jacek Magdziński w bazie 90minut.pl
  2. ↑ Obra Kościan klubem partnerskim Dyskobolii Grodzisk Wlkp. [online], Sport.pl, 6 sierpnia 2004 [dostęp 2023-02-05].
  3. ↑ III liga 2005/2006, grupa: 3 (Lubuskie, Dolny Śląsk, Opolskie, Śląsk) w bazie 90minut.pl
  4. ↑ Marek Kowal i Jacek Magdziński na testach w Bytovii [online], 90minut.pl, 8 sierpnia 2011 [dostęp 2023-02-05].
  5. ↑ Oficjalnie: Polski duet w Farnborough [online], Transfery.info, 22 sierpnia 2012 [dostęp 2023-02-05].
  6. ↑ Informacja o zawodniku – Jacek Magdziński [online], Futsal Polska [dostęp 2023-02-05].
  7. ↑ Marcin Trzyna, Jacek Magdziński poszuka szczęścia w Afryce [WYWIAD] [online], Toruń Nasze Miasto, 27 grudnia 2014 [dostęp 2023-02-05].
  8. ↑ Jacek Magdziński w Angoli [online], 90minut.pl, 24 grudnia 2014 [dostęp 2023-02-05].
  9. ↑ Jacek Magdziński: Upał w Angoli mu niestraszny [online], Fundacja Afryka Inaczej, 13 lutego 2015 [dostęp 2023-02-05].
  10. ↑ Magdziński debiutuje w lidze [online], EKoszalin.pl, 18 lutego 2015 [dostęp 2023-02-05].
  11. ↑ Jacek Magdziński – jedyny polski piłkarz w Afryce. Obieżyświat podbija Angolę [online], Polskie Radio, 24 grudnia 2015 [dostęp 2023-02-05].
  12. ↑ Jacek Magdziński w GD Sagrada Esperança [online], 90minut.pl, 26 stycznia 2017 [dostęp 2023-02-05].
  13. ↑ Jeden mecz, dwa rekordy. Najwyższe zwycięstwo w historii polskich lig [online], TVP Sport, 15 listopada 2021 [dostęp 2023-02-05].
  14. ↑ Jacek Magdziński, student WSG – trzeci polski piłkarz w Afryce! [online], Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy [dostęp 2023-02-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Magdziński&oldid=72224524”