Jacobus Vaet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacobus Vaet
Data i miejsce urodzenia

1529 lub 1530
Kortrijk lub Harelbeke

Pochodzenie

flamandzkie

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1567
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansu

Zawód

kompozytor

Jacobus Vaet (ur. 1529 lub 1530 lub w Kortrijk lub Harelbeke[1][2][3], zm. 8 stycznia 1567 w Wiedniu[1][2][3]) – flamandzki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1543 roku był chórzystą w kościele NMP w Kortrijk[1][2][3]. W 1547 roku wstąpił na uniwersytet w Leuven[1][2][3]. Od 1550 roku był śpiewakiem w kapeli cesarskiej Karola V[1][2][3]. W 1554 roku przeszedł na służbę u jego bratanka Maksymiliana, początkowo w Pradze, a po cesarskiej koronacji w 1564 roku w Wiedniu[1][2][3]. Do grona jego uczniów zaliczał się Jacob Regnart[1].

Opublikował zbiory motetów Modulationes liber I na 5 głosów (Wenecja 1562), Modulationes liber II na 5–6 głosów (Wenecja 1562) i Qui operatus est Petro na 6 głosów (Wenecja 1560), inne motety jego autorstwa zachowały się we współczesnych drukach zbiorowych[1][2]. Motet Vaeta Romulidum invicti został napisany na uroczystość zaślubin Katarzyny Habsburżanki z królem polskim Zygmuntem Augustem w 1553 roku[1]. Był też autorem kilku mszy, magnifikatów, Salve Regina i hymnów[1][2][3]. Spośród mszy wszystkie należą do gatunku missa parodia, oparte zostały na utworach Jeana Moutona, Cypriana de Rore, Jacoba Clemensa non Papa i Orlanda di Lasso[1].

Stosował polifonię ze swobodnymi imitacjami, nawiązującą do stylu Nicolasa Gomberta[1][2][3]. O twórczości Vaeta z uznaniem wypowiadali się Hermann Finck, Ludovico Zacconi i Pietro Cerone, a jego kompozycje zachowały się w licznych drukach zbiorczych z epoki[1].

Utwory Vaeta wydał Milton Steinhardt w ramach „Denkmaler der Tonkunst in Österreich”, t. XCVIII (1961), C (1962), CIII–CIV (1963), CVIII–CIX (1964), CXIII–CXIV (1965), CXVI (1967) i CXVIII (1968)[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 201–202. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3727. ISBN 0-02-865571-0.
  3. a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 936. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]