Jacopo di Cione
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1325 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1399 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, rzeźba, architektura |
| Epoka |
gotyk włoski |
| Ważne dzieła | |
|
poliptyk dla kościoła San Pier Maggiore we Florencji | |
Jacopo di Cione (ur. ok. 1325 we Florencji, zm. ok. 1399 tamże) − florencki malarz, rzeźbiarz i architekt, tworzył w okresie późnego średniowiecza.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Należał do rodziny malarskiej. Jego bracia - Andrea, Benci, Nardo oraz Matteo - również byli malarzami i architektami[1]. Pierwsze szlify malarskie uzyskał od braci we wspólnie prowadzonej pracowni malarskiej. W latach 1366-1368 samodzielnie stworzył szereg fresków w Palazzo dell'Arte dei Giudici e Notai we Florencji. Dla cechu prawniczego, który był właścicielem tej kamienicy Jacopo namalował również obraz do ołtarza Ukrzyżowania, dzisiaj w National Gallery w Londynie.
Po śmierci brata Andrea Orcagna w 1368 Jacopo dokończył rozpoczętego przez niego prace przeznaczone dla kościoła Orsanmichele we Florencji (Matka Boża oraz Ołtarz Świętego Mateusza[2]). W 1369 zapisał się do Arte dei Medici e Speziali, jednego z siedmiu italskich cechów rzemieślniczych istniejących w XIV -XVIII wieku. Był konsulem cechu w 1384, 1387 i 1392.
Współpracował z malarzem Niccolò di Pietro Gerinim[3]. W latach 1370-1371 współtworzył z nim poliptyk dla kościoła San Pier Maggiore we Florencji. Dwanaście głównych paneli znajduje się w National Gallery w Londynie. Obrazy predelli uległy rozproszeniu. Wspólnymi dziełami obu artystów są również obraz Ukoronowanie Maryi Dziewicy zamówiony przez mennicę florencką z 1372-1373[4] oraz fresk Zwiastowanie zamówiony dla Palazzo dei Priori w Volterra[5].
Między 1378 a 1380 Jacopo pracował przy budowie florenckiej katedry ze swym bratem Matteo. Po jego śmierci sam wybierał marmury, wykorzystywane do dekoracji świątyni. Prawdopodobnie brał również udział w pracach przy budowie centralnego portalu, który nie zachował się do naszych czasów.
Między 1382 a 1385 wraz z bratem Nardo pracował przy budowie florenckiej Loggii dei Lanzi. W 1386 namalował cztery obrazy na drewnie dla awiniońskiej siedziby kupca z Prato Francesco Datiniego. Ostatnia zapisana informacja dotycząca Jacopo jest z 2 maja 1398.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jacopo di Cione. www.cartage.org.lb. [dostęp 2010-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)]. (ang.).
- ↑ Saint Matthew and Stories from his Life. www.virtualuffizi.com. [dostęp 2010-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
- ↑ Jacopo di Cione. www.nationalgallery.org.uk. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Richard Krautheimer: Petrine Landmarks in Two Predella Panels by Jacopo di Cione. www.jstor.org, 1991. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Andrea di Cione called Orcagna and Jacopo di Cione ~ Biography. www.virtualuffizi.com. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).