Jadwiga Sabramowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Sabramowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1925
Uherce

Data i miejsce śmierci

15 lipca 2001
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Jadwiga Sabramowicz (ur. 12 stycznia 1925 w Uhercach, zm. 15 lipca 2001 w Sanoku) – polska działaczka Ligi Kobiet Polskich, polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grobowiec Jadwigi i Jerzego Sabramowiczów

Urodziła się 12 stycznia 1925 w Uhercach. Ukończyła Liceum w Sanoku w systemie wieczorowym. Od 1967 zatrudniona w organizacji Liga Kobiet Polskich, początkowo była instruktorem, później objęła stanowisko sekretarza Zarządu Miejskiego LKP w Sanoku[1][2]. Na przełomie lat 60. i 70. pełniła mandat Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku[3]. W Sanoku w 1972 zasiadła w Kolegium do Spraw Wykroczeń w Sanoku, a w 1976, 1985 w Kolegium Karno-Administracyjnym[4]. Pełniła mandat radnej Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku: wybrana w 1973 (zasiadała w Komisji Zdrowia, Ochrony Środowiska i Spraw Socjalnych), w 1978 (zasiadła w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego)[5]. Działała w Komitetach Frontu Jedności Narodu: Miejskim w Sanoku[6] oraz Wojewódzkim w Krośnie. W 1976 była kandydatką do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie. W listopadzie 1987 zasiadła w Miejskiej Komisji do Spraw Referendum w Sanoku[7].

Zmarła 15 lipca 2001 w Sanoku[8]. Została pochowana w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[8]. Jej mężem był Jerzy Sabramowicz (ur. 13 czerwca 1907, zm. 24 września 2001). Mieli syna[9].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cienie codzienności na słonecznym dniu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 7 (263) z 1-10 marca 1983. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  2. Kobieta w 40-leciu PRL. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 31 (322) z 1-10 listopada 1984. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  3. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 218, 227, 229, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  4. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 230, 250, 299, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  5. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 237, 238, 255, 256, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  6. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 258, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  7. Powołano Miejską Komisję do Spraw Referendum. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 32 (431) z 10-20 listopada 1987. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  8. a b Księga cmentarna nr 1. Matejki Rymanowska od 1973 do 2004 (stare cmentarze), Sanok, (poz. 2557).
  9. Pozostaną w pamięci. Podziękowanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 30 (507), s. 2, 27 lipca 2001. 
  10. Bogumiła Koszela. Jubileusz 40-lecia Ligi Kobiet Polskich. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 1 (364) z 1-10 stycznia 1986. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  11. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 295, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  12. Uroczysta sesja Miejskiej Rady Narodowej zakończyła 6-letnią kadencję. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 10 (301) z 1-10 kwietnia 1984. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  13. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]