Jajka po benedyktyńsku
| śniadanie, brunch | |
 Jajka po benedyktyńsku z pomidorami | |
| Kuchnia | |
|---|---|
| Data i miejsce powstania |
XIX wiek |
| Twórca | Charles Ranhofer lub Oscar Tschirky |
| Obróbka żywności | |
| Składniki | |
|
jajka, bułka (najczęściej English muffin), wędlina, sos holenderski | |
Jajka po benedyktyńsku[1][2] (ang. eggs Benedict) – potrawa kuchni amerykańskiej w postaci jajek w koszulce serwowanych na bułce z plastrem wędliny i polanych sosem holenderskim. Danie spożywane jest zwykle na śniadanie lub brunch[3] i często figuruje w menu wykwintnych restauracji[4][5].
Potrawę przyrządza się z wykorzystaniem małych, spłaszczonych bułek zwanych English muffin, które przepoławia się i lekko podpieka. Układa się na nich następnie plaster obsmażonej[1] szynki lub Canadian bacon (formowanej wędliny ze schabu) i ugotowane jajko, a całość polewa sosem[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Potrawa wymyślona została najprawdopodobniej w latach 90. XIX wieku – od 1897 roku regularnie pojawia się w amerykańskich książkach i czasopismach kucharskich. Dokładne jej pochodzenie nie jest znane, choć najczęściej jej stworzenie przypisuje się nowojorskiej restauracji Delmonico’s lub hotelowi Waldorf[3]. Nazwa eggs Benedict jest eponimem i prawdopodobnie pochodzi od nazwiska jednego z gości. Według jednej z teorii jegomość imieniem Lemuel Benedict miał zamówić w hotelu Waldorf tosta z masłem, bekon i dwa jajka w koszulkach z porcją sosu holenderskiego. Nietypowa kombinacja zainspirowała Oscara Tschirky’ego, szefa służby hotelowej, do umieszczenia jej w nieco zmienionej formie w hotelowym menu[6]. Według innej teorii twórcą dania był Charles Ranhofer, szef kuchni w Delmonico’s[4]. Najstarszy znany przepis na eggs à la Benedick pochodzi z książki kucharskiej jego autorstwa, The Epicurean wydanej w 1894 roku[3].
W latach 70. XX wieku w sprzedaży pojawiły się fast foodowe warianty potrawy – w 1970 roku w sieci Jack in the Box, a w 1971 w McDonald’s (pod nazwą Egg McMuffin)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sebastian Krawczyk: Krawczyk poleca jajko: po wiedeńsku i po benedyktyńsku. [w:] Domówka u Krawczyka – Zwierciadlo.pl [on-line]. Wydawnictwo Zwierciadło sp. z o.o., 27 marca 2013. [dostęp 2018-11-21].
- ↑ Jajka po benedyktyńsku. Kwestia smaku. [dostęp 2019-06-11].
- ↑ a b c d Andrew F. Smith: Savoring Gotham: A Food Lover’s Companion to New York City. Oxford University Press, 2015, s. 190–191. ISBN 978-0-19-939702-0. (ang.).
- ↑ a b c Farha Ternikar: Brunch: A History. Rowman & Littlefield, 2014, s. 5–6. ISBN 978-1-4422-2943-3. (ang.).
- ↑ Gregory Beyer: Was He the Eggman?. The New York Times, 2007-04-08. [dostęp 2019-06-11]. (ang.).
- ↑ Morton S. Freeman: A New Dictionary of Eponyms. Oxford University Press, 1997, s. 82. ISBN 978-0-19-509354-4. (ang.).