Jan Hulewicz

Jan Hulewicz
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1907 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	7 października 1980 ; Kraków
	profesor nauk historycznych
	Specjalność: oświata i wychowanie
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1930 ; Uniwersytet Lwowski
Habilitacja	1939 ; Uniwersytet Jagielloński
Profesura	9 października 1946
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski; Uniwersytet Jagielloński
	Odznaczenia

Jan Hulewicz (ur. 19 maja 1907 we Lwowie, zm. 7 października 1980 w Krakowie) – polski historyk oświaty i wychowania, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Historii Oświaty i Kultury^[2].

Stopień doktora filozofii uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1930, a w 1939 habilitował się z historii wychowania i oświaty na Uniwersytecie Jagiellońskim^[3]. Podczas II wojny światowej był kierownikiem Funduszu Kultury Narodowej w Londynie^[3]^[4]. Został kierownikiem Zakładu Historii Oświaty i Kultury w Instytucie Historii UJ. Otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Był prodziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ. Był członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej oraz Komisji do Dziejów Oświaty i Szkolnictwa PAU, Komisji Historyczno-Literackiej, Komisji Nauk Historycznych, Komisji Nauk Pedagogicznych oraz zespołu Badawczego Dziejów Oświaty Oddziału PAN w Krakowie. Należał do Towarzystwa Naukowego Pedagogicznego. Od 1946 roku był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Narodowa”^[3]^[2]. Był redaktorem „Przeglądu Historyczno-Oświatowego”^[3]. Interesował się głównie dziejami szkolnictwa w drugiej połowie XIX wieku oraz w okresie dwudziestolecia międzywojennego, a także historią nauki w XIX i XX wieku^[2].

Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC12-10-1)^[5]^[3]. Jego żoną była Maria Hulewiczowa, z domu Kaliska, sekretarka Stanisława Mikołajczyka^[6]

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Udział Galicji w walce o szkołę polską (1934)^[2]
Sprawa wyższego wykształcenia kobiet w Polsce w wieku XIX (1939)^[2]
Akademia Umiejętności w Krakowie 1873–1918. Zarys dziejów (1958)^[2]
Studia Polaków w Uniwersytecie w Liège 1880–1914 (1969)^[2]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[3]
Złoty Krzyż Zasługi^[3]
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”^[3]
Nagroda Państwowa I stopnia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jan Hulewicz, prof. UJ, historyk, rozpracowywany przez UB i SB po powrocie z Londynu
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 132-133. ISBN 83-88149-41-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Jan Hulewicz. Nekrolog, „Dziennik Polski”, nr 220, 10 października 1980, s. 4 .
↑ Z żałobnej karty, „Biuletyn”, nr 41, Koło Lwowian w Londynie, czerwiec 1981, s. 97 [dostęp 2023-12-13] .
↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-01-28] .
↑ PiotrP. Lipiński PiotrP., Leć pan na skargę do Churchilla [online], Gazeta Wyborcza, 20 lipca 2001 [dostęp 2023-12-13] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 140.

[lustro-1] Jan Hulewicz, prof. UJ, historyk, rozpracowywany przez UB i SB po powrocie z Londynu

[okon-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 132-133. ISBN 83-88149-41-5.

[DP-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Jan Hulewicz. Nekrolog, „Dziennik Polski”, nr 220, 10 października 1980, s. 4 .

[Biuletyn-4] Z żałobnej karty, „Biuletyn”, nr 41, Koło Lwowian w Londynie, czerwiec 1981, s. 97 [dostęp 2023-12-13] .

[Salwator-5] Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-01-28] .

[GW2001-6] PiotrP. Lipiński PiotrP., Leć pan na skargę do Churchilla [online], Gazeta Wyborcza, 20 lipca 2001 [dostęp 2023-12-13] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]