Jan Ignacy Działyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Ignacy Działyński
Herb
Ogończyk
Rodzina

Działyńscy herbu Ogończyk

Data śmierci

listopad 1724

Ojciec

Jan Działyński

Żona

Joanna Drzewiecka
Helena Łącka

Dzieci

Teresa Działyńska

Jan Ignacy Działyński herbu Ogończyk (ur. ?, zm. listopad 1724) – wojewoda pomorski.

Był synem Jana Działyńskiego, kasztelana elbląskiego i wojewodzianki pomorskiej Bąkowskiej, córki Jana Ignacego Bąkowskiego. Jeszcze za życia swego ojca objął starostwo tolkmickie. W 1699 był posłem na sejm z województwa pomorskiego. 14 kwietnia 1703 otrzymał nominację na wojewodę pomorskiego, ale wymaganą prawem przysięgę senatorską mógł złożyć dopiero w 1708 r., gdy odbył się generał pruski. W 1703 został wyznaczony przez sejm na komisarza mającego dokonać rewizji skarbu koronnego. Obejmując urząd wojewody pomorskiego oddał starostwo tolkmickie Tomaszowi Działyńskiemu, otrzymując w zamian starostwo skarszewskie (Skarszewy były nominalną stolicą woj. pomorskiego). W 1724 r. został wyznaczony do komisji rewindykacyjnej mającej nadzorować wykonanie wyroku w tzw. sprawie toruńskiej, nie zdążył jednak wziąć udziału w jej pracach, gdyż zmarł w listopadzie 1724.