Jan Krosnowski (ur. 1714)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krosnowski
Herb
Junosza
Rodzina

Krosnowscy herbu Junosza

Data urodzenia

1714

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Jan Krosnowski herbu Junosza (ur. w 1714) – burgrabia drohicki w 1742 roku, łowczy stężycki w 1744 roku, cześnik opoczyński w 1765 roku, podstoli opoczyński w 1768 roku, starosta snochowski.

W 1764 roku był sędzią kapturowym województwa sandomierskiego i konsyliarzem konfederacji województwa. Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku[1]. Jako poseł sandomierski na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[2]. W nagrodę dostał prawem emfiteutycznym na 50 lat królewszczyzny: Wolę Libertową, Snochowice i Kłonne.

Konsyliarz sądu konfederacji generalnej 1773–1775 roku[3].

Kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1790 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
  2. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  3. Leopold Hubert, Pamiętniki historyczne, t. II, Warszawa 1861, s. 304.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Boniecki, Herbarz polski t. XII, Warszawa 1908
  • Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972
  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. VIII, Warszawa 1911