Jan Serafin (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Serafin
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1912
Zagórzany

Data śmierci

18 grudnia 1987

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

poseł na Sejm PRL III kadencji

Partia

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”

Jan Serafin (ur. 10 sierpnia 1912 w Zagórzanach, zm. 18 grudnia 1987[1]) – polski sędzia, poseł na Sejm PRL III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Wieliczce oraz na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie II wojny światowej walczył na terenach powiatów myślenickiego i wielickiego w szeregach Batalionów Chłopskich. Po zakończeniu działań wojennych pracował m.in. jako aplikant w Sądzie Okręgowym w Cieszynie oraz sędzia Sądu Powiatowego w Bielsku i Bielsku-Białej (był wiceprezesem tego sądu). W 1948 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Przez wiele lat przewodniczył Powiatowemu oraz Miejskiemu Komitetowi tej partii, z ramienia SD był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Bielsku-Białej. W 1961 uzyskał mandat posła na Sejm PRL III kadencji, w parlamencie pracował w Komisji Sprawiedliwości. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Pochowany wraz z żoną Katarzyną (1916–2003) na cmentarzu komunalnym w Bielsku-Białej[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2022-12-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]