Jan Stochel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Stochel
Data urodzenia

22 grudnia 1951

profesor nauk matematycznych
Specjalność: teoria operatorów
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1979 – matematyka
Instytut Matematyczny PAN

Habilitacja

1992 – matematyka
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

2001

profesor zwyczajny
Uczelnia

Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Jan Józef Stochel (ur. 22 grudnia 1951[1]) – polski matematyk zajmujący się teorią operatorów na przestrzeniach Hilberta oraz analizą harmoniczną na *-półgrupach; profesor zwyczajny pracujący na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował matematykę teoretyczną na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, którą ukończył w 1976. W 1979 doktoryzował się w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk na podstawie rozprawy pt. Dylatacje nieskończonych rodzin miar półspektralnych, napisanej pod kierunkiem Włodziemirza Mlaka[2]. W 1992 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 2001 roku uzyskał tytuł profesora[3].

Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Studia Mathematica”, „Journal of Mathematical Analysis and Applications”, „Proceedings of the American Mathematical Society”, „Journal of Functional Analysis", „Memoirs of the American Mathematical Society" oraz „Advances in Mathematics"[4][5][6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Curriculum Vitae
  2. Jan Stochel. Mathematics Genealogy Project. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  3. Prof. dr hab. Jan Józef Stochel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-09-20].
  4. Jan Stochel (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-08-11].
  5. Jan Stochel (publikacje). researchgate.net. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  6. Jan Stochel (publikacje). arxiv.org. [dostęp 2017-09-20]. (ang.).
  7. Stochel, Jan (1951- ). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2017-08-21].