Jean-Baptiste Pompallier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Baptiste Pompallier
Arcybiskup tytularny Amasea
Ilustracja
Witraż z wizerunkiem arcybiskupa Pompallier w kościele w miejscowości Lapaha na Tonga
Kraj działania

Francja
Tonga
Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1801
Lyon

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1871
Puteaux

Wikariusz apostolski Oceanii Zachodniej
Okres sprawowania

od 1836 do 1842

Biskup Auckland
Okres sprawowania

od 3 lipca 1848 do lutego 1869

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Inkardynacja

maryści

Prezbiterat

13 czerwca 1829

Nominacja biskupia

13 maja 1836

Sakra biskupia

30 czerwca 1836

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 czerwca 1836

Konsekrator

Giacomo Filippo Fransoni

Współkonsekratorzy

Gaétan Giunta
Giuseppe Maria Vespignani

Jean-Baptiste-François Pompallier (ur. 11 grudnia 1801 w Lyonie – zm. 31 grudnia 1871 w Puteaux) – francuski duchowny rzymskokatolicki, marysta, przez wiele lat posługujący w Oceanii. Był jedynym dostojnikiem kościelnym noszącym tytuły wikariusza apostolskiego Oceanii Zachodniej oraz wikariusza apostolskiego Nowej Zelandii, a także pierwszym biskupem Auckland.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sakrament święceń przyjął 13 czerwca 1829 jako członek zgromadzenia marianistów. 13 maja 1836 papież Grzegorz XVI postawił go na czele nowo utworzonego wikariatu apostolskiego Oceanii Zachodniej z siedzibą na Tonga. Jednocześnie został biskupem tytularnym ze stolicą Maronea. Sakry udzielił mu 30 czerwca 1836 prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary kardynał Giacomo Filippo Fransoni. W latach 1842-1844 wikariat Oceanii Zachodniej był stopniowo likwidowany, a na jego miejsce powstały trzy nowe: Nowej Zelandii, Melanezji i Mikronezji. Bp Pompallier został mianowany zwierzchnikiem pierwszego z nich. W 1848 i ten wikariat został zlikwidowany, a zastąpiły go dwie nowozelandzkie diecezje: diecezja Wellington oraz diecezja Auckland. 3 lipca 1848 Pompallier został wyznaczony na pierwszego biskupa diecezjalnego Auckland. Zajmował to stanowisko przez 21 kolejnych lat, aż do swojej rezygnacji w lutym 1869, spowodowanej coraz gorszym stanem zdrowia. W kwietniu 1869 papież Pius IX mianował go arcybiskupem tytularnym Amasea, co było symboliczną formą docenienia jego zasług. Wrócił do Francji, gdzie zmarł ostatniego dnia 1871 roku, w wieku 69 lat.

W 2002 staraniem nowozelandzkiej społeczności katolickiej jego doczesne szczątki zostały przeniesione z Francji do Nowej Zelandii, gdzie jest otaczany szczególną pamięcią jako pierwszy biskup katolicki w tym kraju. Obecnie urna z jego prochami wmurowana jest pod ołtarzem kościoła Najświętszej Marii Panny w miejscowości Motuti na Wyspie Północnej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]