Jean-Siffrein Maury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Siffrein Maury
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1736
Valréas

Data i miejsce śmierci

10 maja 1817
Rzym

Arcybiskup ad personam Tarquinii
Okres sprawowania

1794–1816

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1769

Sakra biskupia

1 maja 1792

Kreacja kardynalska

21 lutego 1794
Pius VI

Kościół tytularny

Santissima Trinità al Monte Pincio

Faksymile
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 maja 1792

Konsekrator

Francesco Saverio de Zelada

Współkonsekratorzy

Charles-François-Joseph Pisani de La Gaude
Antoine-Félix de Leyris d’Esponchez

Jean-Siffrein Maury (ur. 26 czerwca 1736 w Valréas, zm. 10 maja 1817 w Rzymie) – francuski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 czerwca 1736 roku w Valréas, jako syn Jean’a Jacques’a Maury’ego i Jeanne Guille[1]. W 1769 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem został kanonikiem kapituły w Lombez, a jako reprezentant Stanów Generalnych bronił monarchii[1]. 24 kwietnia 1792 roku został tytularnym arcybiskupem Nicei, a 1 maja przyjął sakrę[2]. 21 lutego 1794 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santissima Trinità al Monte Pincio[2]. Tego samego dnia mianowano go arcybiskupem ad personam Tarquinii[2]. Gdy armia napoleońska najechała Italię, udał się do Sieny, a następnie do Wenecji[1]. Ludwik XVIII mianował go ambasadorem przy Piusie VII[1]. W 1805 roku spotkał się z Napoleonem, a rok później osiadł w Paryżu i został nazwany „kardynałem Francji”, a także objął urząd senatora[1]. Był obecny podczas zaślubin cesarza z Marią Ludwiką i w tym samym roku został mianowany przez Napoleona arcybiskupem Paryża, jednak nominacja nie uzyskała zgody papieża[1]. W 1812 roku brał udział w negocjacjach konkordatu z Fontainebleau, a rok później został odznaczony Orderem Zjednoczenia[1]. W 1814 roku musiał uciekać z Francji, obawiając się zemsty Ludwika XVIII[1]. Po powrocie do Rzymu, papież zabronił mu uczestniczenia w kongregacjach kardynalskich i Kolegium Kardynałów, a także złożył z zarządzania diecezją[1]. Dzięki wstawiennictwu Ercole Consalviego odzyskał przywileje kardynalskie w 1815 roku[1]. Rok później zrezygnował z biskupstwa Tarquinii[2]. Zmarł 10 maja 1817 roku w Rzymie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Jean-Siffrein Maury. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-20]. (ang.).
  2. a b c d e Jean-Siffrein Maury. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-20]. (ang.).